vrijdag, januari 26, 2007

het land van melk en honing

Vanmorgen gelezen in de krant: Vlaanderen op de vijfde plaats in de competiviteitsindex van het World Economic Forum. Hoera! Gisteren in de krant: Brussel in top 20 van de wereldhoofdsteden, weliswaar vrij dicht bij de 20, maar allé, toch ook wel hoera.

En dan lees ik ind dezelfde krant dat sommige dokters hun praktijk tijdelijk moeten sluiten omdat hun doktersbriefjes op zijn en ze niet snel genoeg kunnen bijgedrukt worden?
Hallo? Hoe kan dit in hemelsnaam gebeuren? Wij kunnen wel 2 landgenoten de ruimte in schieten maar we kunnen niet zorgen dat iedere dokter 5 boekskes met voorschriften liggen heeft? Ik weet ook wel dat je die doktersbriefjes niet gewoon kan copiëren maar dit zou toch geen probleem mogen zijn?

En terwijl ik dit hier zit te typen, bedenk ik me hoe banaal die doktersbriefjes eigenlijk zijn als je ziet hoeveel tienduizenden landgenoten in grauwe armoede leven in wat toch een welvaartsstaat met één van de beste stelsels van sociale zekerheid wordt genoemd.
Soms krijg ik daar een pesthumeur van 's morgens…

donderdag, januari 25, 2007

Mocht deze post nog iets lichter zijn, hij waaide weg...

Zij die niet houden van een onbenullig fait-diversken: gelieve u nu terug te trekken. Wat volgt balanceerde even op de rand van een grappig en een banale roddel maar helde wel heel snel over naar de banaliteit.

Chris Dusauchoit en Annemie Peeters zijn een koppel. Dat meldt het Laatste Nieuws, dus u mag het als vaststaand feit beschouwen. Ik vond al dat den Dus (zoals we die thuis noemen wegens het niet goed kunnen uitspreken van de “auchoit”) er zo content bijliep.
En nu we toch aan de roddel zijn: La Peeters is ooit samen geweest met Patrick Riguelle en de Mo uit Thuis. Waarschijnlijk niet terzelfdertijd, maar dat stond er niet bij.
Ha, daar hebt u niet van terug hé.

hoeveel vooravond wil je?

Vandaag is het dag van de poëzie. Ipv één van de gevestigde waarden op u los te laten, liever een stukje pironik:

"watersportbaan baai naait. in de vooravond om precies te zijn. het is te zeggen. het is maar hoe je het bekijkt. veel precies is er niet aan. het zijn schuifbare concepten. ik bedoel maar. het is winter bijkans. en donker voor vijven. hoeveel vooravond wil je? in elk geval was het ná vijven. gegeten had ik nog niet. dus dat is vooravond genoeg. lijkt mij althans."

Niet uit één of andere dichtbundel geplukt, gewoon een stukje uit zijn weblog. 't Is ook de enige weblog die ik al eens luidop durf te lezen. Poëzie uit de losse pols. Soms wou ik ook wat meer pironik zijn...

woensdag, januari 24, 2007

Paul Van Buitenen achterna?

Het Laatste Nieuws is frontaal in de aanval getrokken tegen Lefevre en dokter Van Mol.
Gisteren deden 8 anonieme getuigen hun verhaal in de krant. Ik hoorde op radio1 een woedende dokter Van Mol zeggen dat de vraag niet was “of” maar “wanneer” hij de acht namen zou gevonden hebben.

Vandaag doet de krant er nog een hele schep bovenop: een renner van Quick-Step klapt uit de biecht en legt een pak belastende verklaringen af. Als die waar blijken te zijn…

De man zegt op het einde van het interview: “Het hele peleton denkt zo, alleen durft niemand het hardop te zeggen. Ik blijf anoniem omdat ik mijn huis moet afbetalen. Als ik stop en mijn geld veilig is, dan wil ik vrijuit spreken.”

In het wielerpeleton blijft het normaal altijd angstvallig stil als het over doping gaat. Omerta weet u wel. Ik hoop dat de renner zijn straffe uitspraken kan staven met onweerlegbaar bewijsmateriaal. Toch wel wat naïef om te denken dat hij lang anoniem zal blijven. Ik schat dat de ploeg uit een man of dertig bestaat. Als we ervan uitgaan dat het om één van de “minder” bekende goden gaat, hou je nog een naam of 10 over…

De man riskeert met 1 interview een streep door zijn ganse wielercarrière getrokken te hebben. Hebben na Paul Van Buitenen een nieuwe getuige die riskeert als een paria door het leven te moeten gaan omwille van aangeklaagde wantoestanden?

maandag, januari 22, 2007

it was a sad day today

Het duurde vandaag zeker een kwartier voor ik doorhad dat de autoradio (per ongeluk, ik zweer het u) op radio 2 stond. Een volle 15 minuten. En ik ben pertans een rabiate zapper in de auto. Dat waren dus drie volle liedjes.

*Pierre’s jeugd left the car toen plots de jingle radioooooooo tweeeeeeeeee weerklonk*
Als iemand een radio2-sticker heeft om op mijn voorhoofd te plakken…

vrijdag, januari 19, 2007

De Willy's-en-Marjetten-generatie

Kinderlogica zit eenvoudig ineen. Een nieuwe pop heet gewoon pop en beer is beer. Kleine H. staat gelukkig wel open voor naamsuggesties. Zo kan ik trots voorstellen aan Willy, Marjette en Miauwkes.

Nu zat ik deze avond rustig naar het nieuws te kijken terwijl kleine H. met Willy en Marjette zat te spelen. "Ah, dag Willy, wil je een beetje thee?". Waarop ik meteen gevat "Thee? Thee? Den Willy drinkt gerren een orvalleken".
Gelukkig kan ik zelf nog lachen om mijn dwaze moppen. Dochterlief keek lichtjes afkeurend en speelde dan rustig verder...

donderdag, januari 18, 2007

fotostokje

Een fotostokje van Mirthe. Een stokje waarin gevraagd wordt om een foto van jezelf te maken en on line te zetten. Eigenlijk zag ik dat niet zo zitten. Niet dat ik anoniem wens te blijven, maar het is toch wel confortabel om te bloggen in een relatieve onbekendheid. Ik vind het ook leuk om blogs te lezen van mensen die ik niet ken. Onbewust vorm je je daar een beeld van.

Maar ik moet ook wel grif toegeven dat ik ook wel razend nieuwsgierig ben naar alle bloggers die dit stokje kregen/krijgen. En mijn nieuwsgierigheid heeft de overhand. Dus bij deze...


Ik gooi het stokje door naar Maarten (lijkt hij nog op de maarten die ik ken van op kot?), Gypsy (lijkt ze al op de man van Melle?) en zou lou er verlouderd uitzien?
Maar als jullie je ongemakkelijk voelen bij dit stokje, zwier je het gewoon terug hoor!

woensdag, januari 17, 2007

onverwachte gezinsuitbreiding

Ik zette deze morgen dochterlief af bij de onthaalmoeder. Als ik vertrek, zit ze zoals gewoonlijk op de arm van de onthaalmoeder en roept ze luidkeels: “daaaaaag papa”. Met kushandje toe.

Groot was mijn verbazing toen nog twee andere kindjes tussen de benen van de onthaalmoeder door, ook spontaan “daaaaaaag papa” riepen.

dinsdag, januari 16, 2007

*seufz* diepfen *seufz*

Ik heb het wel voor het Duits. Jawohl, ik weet het, de meeste mensen knappen af op het strakke ritme en de verbuigingen, maar ik kan er niet genoeg van krijgen.
Op muziekaal vlak zijn er ook een pak goede Duitstalige bands. In het rock/pop genre heb je zum beispiel: "wir sind helden" of "die toten hosen". Maar als er 1 genre is dat die Deutsche Sprache op het lijf geschreven is, is het toch wel gothic. Bij de teksten van Lacrimosa, Das Ich of Goetes Erben druipt de Weltschmerz er gewoon af.

Ik ben nog op zoek naar een toffe Duitstalige blog. Hieronder alvast een stukje uit einen übercoolen blog. Luitopf lesen und geniessen:

"Die Adventszeit ist doch immer wieder was Schönes... Bei kaltem Wetter gemeinsam durch die Strassen schlendern, danach einen heissen Tee trinken und im Kerzenlicht gemütlich kuscheln.... *seufz*."

maandag, januari 15, 2007

Maak uzelf belachelijk in zes stappen

Jui, stokskes time. ’t Is een wat belegen stoksken maar ik wou hem u zeker niet onthouden: zeg zes rare dingen over jezelf.
Komaan du coin, genoeg gezeverd, spill the dirt:

1. Ik heb iets met mijn navel. Of beter gezegd ik heb niets met mijn navel. Daar moet iedereen afblijven. Daar wordt geen piercing door gehaald, daar wordt geen champi uit geslurpt en daar mag geen kietelende vinger in de nabijheid komen. 't is maar dat u het weet.
2. Ik hou van diepvriesloempia’s. Frituren is voor strandjanetten. Echte mannen leggen die 8 minuten in de microgolf, voegen een straal ketchup toe en blussen met cola.
3. Tot wanhoop van G. kan ik op reis geen kerk zien of ik moet daar per se eens binnen om mij in de half vervlogen wierrook te wentelen.. En te zeggen dat je mij er in België met geen stokken naar binnen krijgt.
4. Toen ik als 10-jarige op KSA kamp was, vertelden wij soms griezelverhalen. 1 van de verhalen was van een man die op 1 nacht tijd helemaal grijs was geworden. Soms heb ik daar nog schrik van als ik ’s morgens in de spiegel kijk...
5. Als ik op toilet zit laat ik vaak de deur open. Ik heb op werk toch al een paar karpersprongen mogen maken om de deur dicht te trekken toen ik het belletje van de lift hoorde.
6. Ik heb op zolder een kotszakje of 30 liggen. Allemaal van verschillende luchtvaartmaatschappijen! Ooit hing mijn kot daar vol mee. Jaja, en ik mij maar afvragen waarom ik geen lief had…
Wilt u uzelf ook eens onsterfelijk belachelijk maken? Wie het stokje passe, trekke het aan…

skatchou bottos

Neef Bert speelt bij de skatchou bottos. Vettige ska waarop je gewoon niet kan blijven stilstaan. Hier kan je hen alvast aan het werk horen. Live zijn ze naar het schijnt nog beter. Wegens collectieve tweede zit nog niet op Werchter en pukkelpop geraakt maar zaterdag 3 maart vindt u hen in de Centrale in Gent als voorprogramma van de Internationals. U vindt mij daar ook trouwens. U kan mij ten allen tijde herkennen aan de baggy trousers en de onnozele danspasjes.

vrijdag, januari 12, 2007

onderhonden

Ik heb het voor de underdog. Zo’n kleine-spring-in-het-veldige David die Goliath een baksteen tegen zijn bakkes smijt. Zalig. Ik zal oprecht blij zijn als zo’n Zimbabwaantje eens een koers wint. Ik krijg spontaan vapeurkes als ik lees dat Frank Vandenbroucke weer in het land is. Ik zou Bartje Wellens meteen een warm washandje aanreiken als hij daar in zijn bemodderd tricolore truitje staat te bleiten.
De onderhonden-theorie gaat alleen niet op voor Kim Klijsters in Australië. Die mag van mij nog eens goed scoren in Layton-Hewitt-land.

woensdag, januari 10, 2007

Morrissey goes europe

Ik kreeg net een elleboogstoot van Gypsy die gelezen had dat Morrissey liet uitschijnen dat hij wel geïnteresseerd zou zijn om voor Engeland uit te komen op het komende Europees Songfestival. Mocht men hem vragen. Want hij maakt zich wat ongerust, want men heeft hem nog niet gevraagd. En als je het mij vraagt gaan ze het hem ook niet vragen maar moet hij zich kandidaat stellen... Het lijkt verdacht veel op een wanhopige en melodramatische kreet van the man who eats-tears-for-breakfast om gevraagd te worden.

Of zoals hij zelf ooit zei:
I started something. Typical me, typical me. I started something. And now I'm not too sure...

Hij mag me wel altijd wakker maken mocht er een reünie van The Smiths inzitten.

maandag, januari 08, 2007

Ziene keer wie hier komt binnengevallen...

Tja, als verwaarlozing kan dit al tellen nietwaar... Kwestie leest überhaupt iemand dit nog? 't is niet dat ik een excuus achter de hand heb. Ik heb de lotto-speelpot van kerstdag niet gewonnen, noch ben ik gaan springen in Garmisch Partchenkirchen of zat ik opgesloten in een glazen huis in Leuven. Neen, gewoon twee weken congé die voorbijgevlogen zijn. Ik heb me naar jaarlijkse traditie al vretend, pakjes verscheurend en roesuitslapend in die 14 dagen dolle feestvreugde gesmeten en ben net wakker geworden.

Ik heb mij ondertussen alweer redelijk in de hand. En als straf voor de schandelijke verwaarlozing van mijn snel slinkende troep lezers, heb ik mij afgelopen zaterdag na de sauna ondergedompeld in de koude tonne. 't is niet dat ik eerst het ijs moest breken voor ik erin kon, maar mijn mannelijkheid verschrompelde zienderogen.

’t Zal mij leren…