it doesn't get any better than this folks...

(de rest staat op flickr)


Vorige week zijn mijn twee vrouwen naar K3 geweest in Antwerpen. Ik ben meegeweest tot de deur. Maar dit was een girlie-thing dus ik zou hen gewoon na de show weer oppikken. Ik had dus een uur of twee te spenderen in Antwerpen.

Mmm, wat kon ik allemaal doen? Zou ik op zo'n sightseeingbus stappen? Zou ik mij op een zonnig terras tegoed doen aan een paar bollekes? Gewoon lopen en telkens de tweede straat rechts en dan de tweede links nemen en kijken waar ik uitkom?

U merkt het. Aan ideeën geen gebrek... Maar de waarheid mijn beste vrienden is dat ik via de Meir naar de Onze-Lieve-Vrouwecathedraal ben gewandeld en daar anderhalf uur heb rondgelopen en foto's genomen.

It doesn't get any better than this folks... Zelfs op seniorennet lees ik boeiender verhalen...

some magic with my finger

U moet vandaag de dag een groot kieken zijn als u niet weet welk weer het morgen zal zijn. Oftewel vertelt Frank, Sabine of Jill het u wel in het weerbericht op tv, oftewel hoort u het wel op de radio. Voor wie dat nog niet volstaat kan altijd eens naar het KMI bellen of op tinternet kijken. Er bestaan zelfs weerberichten alleen voor jouw stad of streek op de regionale tv's. Het is nog wachten tot KMI haar site linkt met google earth en je kan straks zien of je tuin overmorgen droog zal zijn.

Maar sinds gisteren kan u voor uw prangende weervragen bij mij terecht. Want ik heb nu mijn barometer. Niet zo'n electronisch spul dat naast temperatuur binnen en buiten en het aantal gelaten scheten in de kamer, ook een soort barometerfunctie heeft. Neen. Ik heb het over the real thing. Zo één had mijn grootvader vroeger ook. En als kind weet ik nog hoe hij iedere keer weer met zijn vinger tegen de barometer tikte. Dus iedereen die nog een communiefeest heeft of een terrasken wil plannen moet maar mailen. Ik doe wel some magic with my finger.

En als voorproefje geef ik alvast het weer voor morgen: "veranderlÿk".
Zo, nu weet u ook wat aan te trekken morgen...

Dochterlief versus Leterme

Het Iberisch schiereiland.
Die term gebruiken we als we het over Spanje en Portugal hebben. I-be-risch-schier-ei-land. Kan het nog ingewikkelder? Geen idee.

Maar het kan in ieder geval veel en veel eenvoudiger. Want zonet vond dochterlief
het woord "Sportugal" uit. Geniaal gewoon. En nog maar drie jaar en 8 maand oud. Il faut le faire. Aan dit tempo heeft ze nog voor haar vierde een oplossing voor BHV. Ik denk niet dat Leterme dit (=oplossing BHV vóór vierde verjaardag regering Leterme I) voor elkaar krijgt...

Ken uw pappenheimer

Pironik dacht dat hij hopeloos gedateerd was, maar ik ben nog vele achterlijker. De ene helft van bloggend Vlaanderen heeft de kwis al op zijn blog gepleurd, de andere helft heeft er al één ingevuld.

Omdat ik nu eenmaal een trendvolger ipv trendsetter ben, komt hier ook mijn kwis. De vragen zijn eigenlijk wel vrij moeilijk. Maar ik koester dan ook mijn zorgvuldig opgebouwd imago van mysterieuze blogger.

U mag uw score delen met de goegemeente in de comments.
HIER klikken voor de grote prijs pierre du coin

zintuiglijk stoksken

Ik kan hier al een serieus kampvuur maken met al die stokskes die ik de afgelopen weken en maanden hier op mijn bureau heb laten liggen. Ik zal proberen er alvast toch ééntje te beantwoorden. Eentje van Elke over de zintuigen.

Top 3 van mijn neus
1. "Tiens, vers gemaaid gras ruikt eigenlijk goed" dacht ik daarnet nog bij mezelf.
2. De geur van zelfgebakken brood die langzaam ons huis vult.
3. BBQ-kruiden. Ik smijt altijd wat extra peuten op de BBQ. Vanaf dat de subtiele geur zich een weg heeft gebaand doorheen mijn neushaar, begin ik spontaan te kwijlen. En ja, ik heb het juiste potje met kruiden genomen!


Top 3 van de smaakpapillen
1. Vroeger mocht ik geen kaas. Enkel sneetjes jonge kaas. Maar sinds een vakantie in de Provence heb ik echte kaas leren appreciëren. Sindsdien ga ik regelmatig eens naar een kaaswinkel. En daar heb ik enkele weken geleden "Bleu du berger" leren kennen. Een romige, blauwader kaas op basis van rauwe schapenmelk. Verrukkelijk.
2. Zo van de rode snoepjes. Bij ons noemen ze die "poepkes". Zo van die bolletjes met een snee in. Zoals een fraai gevormd poepken. 't Kan me niet schelen wat Freud erover zal zeggen, maar ik hou van poepkes. Liefst een stuk of vijf tegelijk.
3. Een aardpeer. 't is een groente die de meesten niet kennen. Maar ze zat een keer bij ons groentepakket van de loods (biologische boerderij). Een soort van knolvormige wortel die je schorseneersgewijs moet schoonmaken en die een verrassende notensmaak heeft!.
En niet dat ik het veel eet. Maar een lekkere oester met een paar druppels citroen. Verrukkelijk.

Top 3 van oren
1. Ik kan ongelooflijk genieten van een onweer. Hoe de wind plots wegvalt. Stilte en dan plots die eerste krakende donderslag. En dan in bed liggen luisteren met het raam open hoe de donder langzaam wegdeint.
2. Muziek. Teveel om op te noemen. Maar een avondlijke autorit op de autostrade met een goede liedje. Momenteel ligt "cure for pain" van morphine op. Zalig.
3. Als dochterlief blij "papa" roept als ik haar afhaal op school.

Top 3 van de ogen
1. Van een prachtig genomen foto kan ik wel even stil worden.
2. Mooie landschappen. Of het nu op reis of gewoon onderweg met de auto. Ik durf de wagen al eens aan de kant te zetten om eens vijf minuten uit te stappen en in stilte te genieten.
3. Ik ben verzot op mooie stenen. Zo van die kleine blinkende in allerlei kleuren. Ik stop die allemaal in een potje en haal ze er dan af en toe eens uit om er het zonlicht op te laten vallen. Very zen indeed.

Top 3 van de huid
1. Een lekker lang bad met een goede geut badolie. En dan als een gerimpeld oud peetje er na een anderhalf uur weer uitkruipen.
2. Het gevoel van een been of arm die slaapt vind ik eigenlijk wel leuk.
3. 't is misschien niet erg not done, maar ik kan ongelooflijk graag in mijn neus peuteren. U heeft er geen gedacht van hoeveel deugd een mens daarvan kan hebben. En mijn oren uitkuisen met een oorstaafje is ook de max.

Wie het stokje wil mag het gerust meepakken. Ik heb er nog genoeg.

Best niet lezen op uw nuchtere maag....

Wie mij een wat kent, weet dat ik niet echt technisch onderlegd ben. En dan blijf ik nog vriendelijk voor mezelf. Maar één van mijn lievelingsspreekwoorden luidt "in het land van de blinden is éénoog koning". En doordat ik begin deze week op een namiddag helemaal alleen op het werk was, was ik meteen ook gepromoveerd tot ict-verantwoordelijke. Naast big chief, secretaresse, salesmanager en beheerder van de zwarte kas.

Die middag was ik bezig het defecte toetsenbord van een collega te vervangen toen ik het omdraaide om eens te kijken of er nog batterijen in zaten. Ja, de collega typt op een draadloos toetsenbord. Ik daarentegen doe het nog met snoer. Soit, dat omdraaien had ik precies beter niet gedaan. Een ware lawine van klein gevaarlijk afval dwarrelde op het bureau neer. Ik herkende restanten van een martino en een broodje tonijn, een tros dode huidcellen, snel wegkruipende levende huidcellen, een half uitgerukte wenkbrauw met intacte wortelkanaaltjes, een afgescheurd stuk teennagel, aaneengeklitte pellekes, een beschimmeld en reeds half verteerd brok vitabis, 5 neuskeutels en 1 bolletje oorsmeer. Dat laatste was er eigenlijk wel teveel aan. En mijn 3 boterhammen met kaas en royco-minute-soup gutsten over het toetsenbord. Als het nog niet kapot was daarnet, dan nu wel zeker.

En, wie durft de uitdaging aan? Wie is mans of vrouws genoeg om nu, direct, toute de suite zijn of haar toetsenbord om te keren en uitgebreid de inhoud te analyseren.
I dare you! En ge moet geen excuses zoeken. Ik weet dat er nu een exemplaar vlak voor u staat.

Uw maaginhoud en zure oprispingen mag u in de comment kwijt!