Ik herinner me vaag nog een rijmpje dat mijn moeder soms zong rond oudejaar. Even googlen leverde het volgende op:

"Op enendertigavond,
De bakker sloeg zijn wijf,
Al met een dikken panne
Zoo danig op haar lijf;
De panne woû niet breken,
De vrouw en woû niet spreken;
De panne die brak, de vrouw die sprak;
Het wijf kroop in den oven.
De bakker haar achternaar;
Zij waren zoo bestoven -
Een zalig niewejaar!"

En u die dacht dat weirdo's enkel iets van de nineties was.

En mijn lievelingskleur is.....

Opgepast, wie een wee gevoel in de buik krijgt bij het aanschouwen van de kleur "roze", stopt best hier met lezen. Enkele maanden geleden kon u hier al lezen over de roze princessenkamer van kleine H. Hieronder enkele foto's. En dan dan vergeet ik nog het roze dekbed, de roze kleertjes, de roze poppen, de roze boeken,...

Wil de echte kerstman rechtstaan aub?

Ik ben serieus in de war. Mijn geloof in kerst en de kerstman in het bijzonder is gedeukt.
HIER leest u er alles over...
ps. mocht het hier wat stiller zijn de laatste weken... bij aalstblogt hebben we een tandje bijgestoken...

Bloedarmoede in de sport

België/Vlaanderen (schrapt u zelf maar wat niet past) is een sportland. Onze sporters scheren hoge toppen op vlak van tennis, veldrijden, wielrennen, voetballen (in buitenlandse loondienst), muurklimmen, motocross, met de duiven spelen....

Maar u moet niet denken dat wij onze topsporters de nodige erkenning geven voor hun prestaties. In buitenland worden topsporters overladen met erkennigen en prijzen. En hier? Wij hebben enkel de trofee van sportman en sportvrouw, de gouden spike, kristallen fiets, sportjuweel, trofee van de Flanderien, trofee van sportverdienste en de Vlaamse reus.

Ik kan alle prijzen nog op twee handen tellen. Hoog tijd om nog snel voor het jaareinde nog enkele prijzen in te voeren.

Ik dacht alvast aan een trofee voor:
* beste veldrijder na Sven Nijs.
* beste Nederlandssprekende Waal en omgekeerd.
* Sporter met hoogste hematocrietgehalte.
* Mooiste sportersvrouw/vriendin.
* Beste coiffeur van een sportman/vrouw.
* Mooiste huisdier van een sporter.
* ik-spreek-sneller-dan-Kim-Klijsters

Kent u er ook nog een paar?

mijn goede voornemens 2007

Hoe zou het zitten met mijn goede voornemens voor 2007? 11 Stuks. En voor ieder voornemen dat niet werd gerealiseerd een genante foto on line. En neen mama, daar bedoel ik geen naaktfoto's mee. Alsof een naaktfoto van mij per definitie genant zou zijn. Maar ik dwaal af. Wat de stand van zaken betreft, tja, laat ik zeggen dat ik ondertussen al in mijn oude fotoalbums ben gedoken. *zucht*

Nu ben ik wel van plan om te volharden in de boosheid en ook voor 2008 een lijstje met goede voornemens op te stellen. Mocht u suggesties hebben mag u die altijd in de comments achterlaten. Flauwe plezanterikken mogen zich onthouden. Ik ga BHV niet splitsen of meedoen aan de slimste mens. Enigzins realistische en humoristische suggesties zullen in overweging worden genomen. Mocht u nog een originele tegenprestatie hebben voor als ik weer een paar beloftes niet kan nakomen...

Voor de volledigheid nog eens de 11 van 2007.

1. 500 liter water drinken op 1 jaar tijd.
2. Prijzen winnen met prijskampen.
3. Minstens 1 keer met mijn kop op TV komen.
4. Onze kat Walter goed soigneren.
5. Onderdompeling in de koude tonne van de sauna.
6. Mijn belastingsbrief op tijd binnendoen.
7. 1000 km fietsen
8. Mijn talenkennis oppoetsen
9. Een gedicht schrijven voor op de kerstkaart.
10. Meer zelf koken.
11. Mij onderdompelen in nieuwe muziek ipv te blijven vasthouden aan de eighties.

En nu aan jullie!

Haal eens een du coin in huis...

Moesten we eens met een paar vrienden de kerstdagen in de dardennen gaan vieren? Dat gedacht hadden wij een week of twee geleden. Leek ons schitterend en bijster origineel. Enkele uren surfen en 34 telefoontjes later moeten wij concluderen dat
ons idee verre van origineel is want alle challets of appartenmenten zijn reeds verhuurd. Vlaanderen viert massaal de overgang tussen kerst en nieuw buitenshuis. Zelfs de caravanparkten in Henegouwen, veredelde kerststallen in Henegouwen en would-be fermetten in de Westhoek zitten vol. Nu te hopen dat de challet die we vonden aan de Sémois nog vrij is. Bij Hollanders nondedomme.

Mocht u één van die supergeorganiseerde lezers zijn die al twee jaar geleden zijn challet vastlegde, en u wil uw huis voor een paar dagen aan een paar dertigers verhuren die nog eens zot willen doen. Doen jong, ge gaat er geen spijt van krijgen... Meteen moet u ook geen schrik hebben voor inbrekers en andere ongenode gasten. En dan spreek ik mij nog niet uit over de blijvende meerwaarde voor uw eigendom eenmaal er een vleugje du coin is aan toegevoegd.

"krak" zei het jonge meisjeshartje

De Liefde tussen Tuur en dochterlief is danig bekoeld. U moet weten dat ze normaal gezien beiden 's morgens bij het belsignaal hand in hand naar de klas wandelen. Nu deze morgen hield Tuur de handen in de broekzak; onderdanks de verschillende uitgestoken handen die dochterlief hem toestak.

Vanavond een extra lepel cacao-poeder tegen het ldvd.

if you put one and one together...

Deze morgen op de speelplaats. Enkele flarden van uit een gesprek tussen Père du coin en zijn dochter. Nu ja, het was dochterlief die aan het woord was.

"kijk, Tuur is daar. Dat is mijn vriend".
...
"Ik eet veel boterhammen, dan word ik groot. En dan word ik mama".

Moet ik mij nu ongerust maken?

De slimste mens 2008

Aan de kijkcijfers te zien is de formule van "de slimste mens" nog niet uitgemolken. Dus verwacht ik wel een editie 2008.

Hieronder alvast mijn lijstje met kandidaten die ik graag in de volgende editie zou zien. Ikzelf ben naast niet bepaald slim ook niet echt een hondstrouwe kijker van het programma. Dus ben een occasionele kijker dus mijn excuses mocht iemand van mijn lijstje al moeten opdraven zijn. U mag in de comments gerust uw ding doen.

1. Herman Van Molle (Wordt meteen ook door mij als topfavoriet gebombardeerd).
2. Bavo Claes (heeft volgens mij een fotografisch geheugen waardoor hij telkens zwaar zal kunnen uithalen in de fotorondes.)
3. Henk Rijckaert. Wordt de komiek van dienst. En via zijn blog kunnen wij naar hartelust lijstjes maken die hij kan instuderen.
4. Prins Laurent. Laten we voor een keer komaf maken met al die al dan niet roddels over 's mans intellectuele capaciteiten. Kan langer meegaan dan gedacht, mits strategisch gekozen fragmenten over snelle wagens en snelle wijven.
5. Frank Vandenbroucke. Mits goede voorbereiding zal hij er wel staan. Gedoodverfd favoriet volgens hemzelf.
6. Paul Codde. Vraag niet waarom, maar koddige Paul krijgt ook zijn plaats in mijn lijstje.
7. Mark Uytterhoeven. Omdat het alweer te lang geleden is dat hij op tv was. En mocht hij al eens geweest zijn mag em terugkomen van mij.
8. Kim Gevaert. Neemt met glans de fakkel over van Op de Beeck en Rutten.
9. Hugo Matthijsen. Een vat vol kennis, als u het mij vraagt.
10. Antje De Boeck. Slimme vrouwen met diepe stemmen hebben een streepje voor.
11. Professor Rudy Doom. Het is blijkbaar 'in' om proffen te laten meespelen. Wel dan graag mijn lievelingsprofessor.
12. "De drie meisjes van K3". Lijkt me wel leuk om het programma met hen te laten starten en dan voor eens en altijd uit te maken welke haarkleur nu de slimste is.

Voilà. Dat is mijn bijdrage. De andere 30 namen mogen jullie aanvullen.
En dan mailen we alles naar den Eric.

i am not looking for a new England

Zo af en heb ik een liedje dat ik wel 20 keer na elkaar kan beluisteren in de auto. Momenteel is het dit "new England" door Billy Bragg.

Vooral dit stukje tekst in geniaal:

I saw two shooting stars last night
I wished on them, but they were only satellites
It's wrong to whish on space hardware
I wish i wish i wish you'd care

Het was een optreden in Berlijn. Met meezingende Duitsers. Hoog allo-allo-gehalte...

Waar gaan we naar toe? Waar gaan we naar toe?

"Adobe Reader update manager heeft aandacht nodig".

Mijn oog viel op deze tekst toen ik daarnet de pc aanzette. Weet er iemand of er on line hulpsites zijn voor verwaarloosde update managers?

Nagorno-Karabach

Mijn geheugen is een raar ding. Soms sta ik met mijn hoofd tegen de muur te bonken omdat essentiële informatie lijkt gewist te zijn van mijn harde schijf: bankkaartnummer, iemands naam, gsmnrs... Aan de andere kant zit mijn hersenpan wel volgestouwd met volstrekt nutteloze informatie zoals de verzamelde songteksten van Dana Winner of de naam van een taxi-chauffeur in Barcelona. Al die brol neemt natuurlijk onnodig veel opslagcapaciteit in beslag...

Zo kwamen wij op het werk de term "enclave" tegen. Toen iemand vroeg wat dat eigenlijk wou zeggen floepte ik er meteen uit "enclave, ge weet wel, zoals in de enclave Nagorno-Karabach". Nagorno-Karabach. Dat komt dan spontaan over mijn lippen. Een gebied in Azerbeidzjaan dat eigenlijk tot Armenië wil behoren. Borat zal daar vast ook wel familie lopen hebben...

En neemt Nagorno-Karabach nog bij iemand geheugenruimte in?

optreden yevgueni in Asse

Vrijdag dus naar het optreden geweest. Bij de film "stardust" vorige week heb ik gevloekt, maar deze keer was ik wel blij met mijn plaats op de derde rij. Het optreden was goed. Zondermeer.

Maar helemaal enthousiast was ik ook niet. Dit in tegenstelling tot de horde vrouwlijke fans de rij achter ons die iedere songtekst van A tot Z meegezongen hebben. Ergens verwacht ik, dat als een groep op theater-tourné gaat er iets extra's toegevoegd wordt. En dat miste ik een beetje, ondanks het feit dat Geert Noppe achter een indrukwekkende piano zat. De meer ingetogen nummers vond ik juist de zwakkere. Het was pas als de gitaren weer ingeplugd werden dat de vonken eraf sprongen. De vrouwlijke fans achter ons waren toen al meerdere keren oraal krijsend klaargekomen. Op het laatste begonnen onze benen en andere ledematen zich ook ritmisch te bewegen, maar de behoefte om ons ondergoed of een trouwaanzoek richting podium te lanceren ontbrak wel bij ons.
Wie ze (= de band, niet de vrouwlijke fans) wil horen kan dit hier onder de rubriek discografie.

yevgueni

Dame fortuna en ik zijn twee handen op 1 buik dezer dagen. Want voor vanavond heb ik via radio 1 vrijkaarten gewonnen voor de avant-première van de Yevgueni tournee.
De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik zo uit de losse pols geen enkele songtitel kan opnoemen. Wat ik wel weet is dat ze in het Nederlands zingen (zelfs zonder West-Vlaamse tongval) en dat ze onlangs in de provincieshow een liedje kwamen zingen. En dat ze op dranouter stonden.

Ergens voel ik mij wat genegeerd voor al die fans die misschien ook deelnamen aan de wedstrijd en geen tickets hadden. Maar de mannen van Yevgueni zullen het zich in ieder geval niet beklagen, ik sta immers bekend als een heel erg enthousiast toeschouwer die zijn hand niet omdraaid voor staande ovaties of het luid roepen van "bieeeeeeeeeeeeeeeeeeesssss".

ants in my pants

Het was veel te lang geleden. Het verlangen was een warme, allesverterende gloed in zijn onderbuik geworden. Eénmaal zijn besluit genomen, kon hij bijna aan niets anders meer denken. Het was zeker al vijf jaar geleden. Maar hij kon het zich nog levendig herinneren. Hoe zijn lichaam tintelde achteraf. Zijn pogingen zijn ademhaling onder controle te houden… Hij hoopte dat hij het nog zou kunnen. Maar zoiets verleer je toch niet zeker? Dat is toch zoals met fietsen. Toch? Hij nam een douche en deed een propere onderbroek aan. Hij keek nog eens in zijn portefeuille of hij wel genoeg geld mee had. Geen idee wat zo’n uurtje plezier zou moeten kosten vandaag.

Op het internet had hij al snel gevonden waar hij moest zijn. Toch handig die sites. Met foto’s en webcam. Hij was er bijna. Hij parkeerde zijn auto twee straten verderop. Het zag er rustig uit. Aan de ingang stond een roze neonbord te flikkeren. Shit. Een andere man had blijkbaar hetzelfde verlangen en was hem voor. Hij draaide zich om en schoot weg in een portiek. Wat een affront. Voor geen geld ter wereld wou hij gezien worden. Niet dat wat hij wou gaan doen verkeerd was of zo, maar ja.

De kust was ondertussen weer veilig. Langzaam ging hij dichterbij. Hij zag haar al van ver achter het glas zitten. Het was een meisje van een jaar of twintig. Blond. Oost-Europees type. Ze had een wit bloesje aan waarvan de twee eerste knoopjes openstonden. Wauw, wat een stuk. Vaag kon hij haar zwoel parfum ruiken. Ze had haar ogen gesloten en leek mijlenver weg. Hij kuchte voorzichtig maar het meisje leek hem niet te horen. Met gesloten ogen boog ze haar hoofd zachtjes naar achter. De stof van haar bloesje trok strak. Als je goed keek zag je het kant van haar rode bh. In haar mond stak een lolly.

Met zijn ring tikte hij tegen het raam. Het meisje schrok en opende snel haar ogen. Toen lachte ze hem vriendelijk toe. Shit dacht hij. Stom van mij. Die ring. Ik moet die binnen vast uitdoen. Het meisje boog zich vragend naar hem toe. “Euh, ja, hoeveel voor één beurt” vroeg hij?”. Arrrh. Hij kon zichzelf wel zijn kop slaan met zijn gestuntel. Hoeveel voor een beurt? Hoe kreeg hij het in godsnaam over zijn lippen? Het meisje lachte luid. “Eén beurt of wil meneer liever een meerbeurtenkaart? Want dat kan hier ook hoor”. “Doe maar één beurt” stamelde hij. “Betaal ik vooraf?”. “U bent zo grappig”. Haar ogen fonkelden. Haar tong flitste langs de lolly terwijl ze hem bleef aankijken. Die ogen gaven zijn moral een boost. Nonchalant schoof hij een briefje van 200 euro naar haar toe. “Is dit, euh, genoeg?”. “oh, maar dat is te veel meneer.” Hij wuifde nonchalant met zijn hand. “Nou dank u wel, mochten alle klanten zijn als u… De kleedkamer is verder in de gang”. “Euh, kleedkamers, juist...einde gang zei u?”. “Ja, je wil het toch niet met je kleren aan gaan doen?” “Neen, tuurlijk niet”. Een rode gloed trok van zijn nek tot zijn voorhoofd. “Niet vergeten dat het zwembad sluit om 17uur. De cafetaria blijft tot 18 uur open.”

Juan and me all dressed up!

Woensdag 31 oktober. 17u27. Walterken werd juist door de vétérinair gesodomiseerd met een gigantische blauwe thermometer toen ik het smsje kreeg. Wat een timing. In Walters halftoegeknepen ogen verscheen een verwijtende blik en hij liet een verontwaardigde zucht ontsnappen langs zijn dichtgeknepen lippen. Ik hoorde vaag de veearts nog iets roepen van "haal uw klauwen uit mijn kruis" en "niet blazen hé makker", maar ik was mijn sms al aan het lezen.

"proficiat u heeft bij de wedstrijd van VT4 twee tickets voor de exclusieve avant-première van de film Halloween gewonnen, gevolgd door een Burn in hell after-party georganiseerd door culture club".

Samen met compadre juan ariff (G. is niet zo voor scary movies) stapten wij met onze gratis beker popcorn en cola zaal zeven van de decascoop binnen. Na enige verwarring over het juiste uur, zagen we toch nog enkele 16-jarigen in de anders lege zaal zitten. Het woord exclusief mocht bijna letterlijk genomen worden. We werden namens VT4 door twee gigantische in wonderbra naar bovengestuwde pompoenen welkom geheten. In de zaal werd nog heel lang gediscusieerd of Véronique De Cock al dan niet in Halloween-stijl was geschminkt. Gelukkig was haar speech net zoals haar avondkleed vrij kort en kon de film eindelijk beginnen. Ons oordeel over de film was zelfs nog korter: gelukkig was het gratis.

Maar dan was er natuurlijk nog de after-party in de eskimo factory. Zelf ben ik totaal wereldvreemd maar anderen die het kunnen weten hadden mij verzekerd dat de fuiven van culture club de max zijn. Wij dus in onze gelegenheidsvermomming (ik als side-show-bob en juan ariff als Slash) naar binnen rond een uur of 11. De gemiddelde leeftijd van de aanwezigen lag met 19 alvast hoger dan in de filmzaal. We hadden al snel door dat er iets niet klopte toen wij de enigen waren die verkleed rondliepen, behalve dan de 4 dames achter de toog. Nadat wij als levende attractie uitgebreid begaapt waren, frunikten enkele jonge gasten in hun broekzak en diepten stiekem een latex-masker op. Sissies. Zij die het kunnen weten hadden ook wel gezegd dat de fuiven van de culture club pas rond een uur of twee op gang komen, als de 21+ers uit downtown Gent komen afgezakt, maar toen lag ik al lang in mijn eigen bed te maffen.

Met dochterlief in bad...

en plots werd mijn buik(je) een gigantisch drijvend kookfornuis...
Mmm. Misschien toch weer gaan lopen. Wie weet komt mijn minikookplaatje weer terug...

de voorbije week

De voorbije week zat ik als "gezworene" in een assisenjury. Je krijgt als jurylid in 4 dagen alle informatie uit een dossier van twee jaar voorgeschoteld. Een rits technische deskundigen en getuigen passeren de revue en dan krijg je de pleidooien. En dan moet je oordelen. Ik zou hier graag meer willen over zeggen maar kan/mag dit niet doen. Maar toch enkele algemene bedenkingen.

De meeste mensen catalogeren de taak als jurylid onder "interessant" of "een leuke ervaring". Maar dat is het eigenlijk niet. Als je wil weten hoe het er op een assisenproces aan toegaat kan je altijd een week op de publieksbanken gaan zitten en alles meevolgen van A tot Z. De taak die je als rechter in een volksjury krijgt is loodzwaar. Het gaat hier niet om één of ander juridisch feuilleton op TV maar om echte mensen.

In ieder geval is mijn beeld over de werking van justitie (de ivoren torens en het onverstaanbare juridisch vaktaaltje) toch een pak genuanceerder en zelfs positiever geworden. Al vind ik het feit dat, na de geheime stemming van de jury, de stembriefjes in een (slecht trekkende) kachel in het afzonderingszaaltje moeten verbrand worden, nochal 19de eeuws aandoend. De taal der arresten en het gegoochel met artikels uit wetboeken zal ik ook nooit echt begrijpen. Het inzicht in hoe een politioneel onderzoek verloopt is dan wel weer boeiend om volgen. Misschien overwegen om na het 26 seizoen van flikken over te schakelen naar CSI Gent?

don't mess with the big guys du coin!

Wij onderbreken even de normale blog routine voor een bericht van onze sponsor!

Pierre du coin, een jarenlang trouw afnemer van ons product (0,04% van de totale afzet worldwide) is vorige week om onbekende reden in staking gegaan. Waarschijnlijk onder invloed van anti-amerikaanse en anti-imperialistische groeperingen. Dit bericht kelderde meteen de beurscijfers van coca-cola Belgium en zorgde voor onrust bij de grootdistributie in de regio Aalst. Vanuit de coca-cola headquarters is een speciale counter-attack-squad naar het conflictgebied vertrokken. Uiteindelijk is du coin in de Dreamland in Lede in de val gelokt. Op zaterdagmiddag 16u werd hij na ettelijke uren blootgesteld te zijn geweest aan een broeierige hitte en opdringerige mensenmassa, in de lokale dreamworld-kinderwinkel overmeersterd. Voor de uitgang was een topless-promo-girl geposeerd die aan de buitenkomende klanten een gratis monster van de nieuwe cola-light-lemon overhandigde. Op film werd vastgelegd hoe du coin het in één teug naar binnen klokte en luid boerend "meer" riep. Hij werd laatst gezien toen hij met het gekaapte promovoertuig richting Aalst reed.

Zijn record van 7 dagen zonder cola blijft evenwel op de tabellen staan. Don't try this at home folks!

de dag dat de goden nederdaalden...

Gisteravond. Op de receptie achteraf. Ik was ver van huis en kende niet zo veel mensen. Ik stond op het punt om door te gaan. Toen voelde ik een kordaat klopje op mijn rug. Ik draai mij om en sta oog in oog met de belangrijkste man in de zaal. Daarnet stond hij nog te blinken op het podium en lagen de 400 aanwezigen nog aan zijn voeten zich te laven aan zijn woorden. Ik slikte. "Mag ik u iets vragen alstublieft?" Ik probeer in godsnaam te bedenken wat de man in godsnaam van mij, een nederige dienaar, kan wensen. Maar hij laat me zelfs niet te tijd om een cool "sure thing big chief" te mompelen. "Waar heb jij dat pintje gehaald". "Oh, daar ergens achterin de zaal staat een tapinstallatie".

En wat hebben we nu geleerd? Op volgende recepties zal u mij herkennen aan de twee extra pinten in mijn jaszak. Een tikje op mijn rug will do.

ik sta al 38 uur droog

"Dag beste mensen, mijn naam is Pierre en ik heb een probleem, een drankprobleem. Maar ik sta al 38 uur droog."

Iets dergelijks bekken die fancy moviestars altijd als ze een lokale zelfhulpgroep binnenwandelen. Maar ik ben natuurlijk geen fancy moviestar. En in een zelfhulpgroep zit ik ook al niet. Jullie, lezers komen eigenlijk nog wel dicht bij de functie van klankbord. Dus bij deze krijgen jullie mijn verhaal te lezen. De begrijpende en ondersteunende blikken en de "tsss" en "Ohhhs" denk ik er zelf wel bij.

Maar mijn drankprobleem dus. Zij die mij kennen weten dat ik wel eens graag een pintje of streekbiertje consumeer. Maar met mate. Het probleem zit hem echter in een op het eerste zicht onschuldige frisdrank. Want ik zit zwaar aan de cola. Maar dan ook zwaar hé maat. En met zwaar bedoel ik dat cola het eerste en het laatste is wat ik drink op een dag. Zo kom je wel heel snel aan een liter cola per dag. En dat al jarenlang. En dat moet veranderen.

Dat bedacht ik me terwijl ik afgelopen weekend thuis op de pot zat. Met de stoelgang verder alles ok, maar tijdens het kakken pleeg ik graag eens wat toilletlectuur tot mij te nemen. En in een oude humo las ik een interview met Gunther Lamoot (den komiek) die verklaarde dat sinds hij massaal in zijn suikerverbruik (cola, snoep, koeken) had gesnoeid hij zich veel beter en actiever voelde. Een half uur later was mijn humo uitgelezen en vergreep ik mij aan de "feeling" van G. Stond daar toch ook wel een artikel in van dokter huppeldepup die vroeger 1 liter frisdrank dronk. "Ik ook dokter huppeldepup, ik ook" schreeuwde ik uit, terwijl ik in mijn enthousiasme het peace-teken maakte, maar daardoor ei zo na in de pot belandde.

Dus rekening houdende met volgende feiten:
1. dat in 1 liter cola meer dan 48 suikerklontjes zitten
2. dat ik altijd de beste ideeën heb als ik op het toillet zit.
2. dat zowel in een humo van 4 maand geleden en een feeling van 1 week oud een artikel stond over dit onderwerp en ik door een ongelooflijk toeval deze twee artikels in een zelfde kakbeurt tot mij heb genomen.

Ja, dat heeft mij de beslissing doen nemen om al 38 uur droog te staan.
Let wel op. Ik heb niet besloten om geen cola meer te drinken. Ik zou wel eens willen kijken wat een cola-vrije week voor effect heeft. Dan zal ik beslissen om te stoppen of minderen.
* pierre geeft zichzelf een schouderklopje*

Voedselbonnen

Producten uit supermarkten worden tot 30% duurder de komende weken. Dat las ik in de krant. Bij aldi zouden maar liefst 300 van de 700 basisproducten duurder worden. Als supermarkten die prat gaan op heel lage prijzen bijna de helft van hun producten laten opslaan weet u wel hoe laat het is.

Houston, we've got a problem. Ik ben maandagavond naar de Colruyt geweest. 150 euro meneer. *slik*. Er zaten wel een paar dure dingen in: 3 pakken pampers, 1 grote doos afwaspoeder en scheermesjes. Verder de gewone dingen. Ik stond daar mooi te blinken met mijn 2 zorgvuldig uitgescheurde kortingsbonnen van 20 en 30 cent.

Vroeger gingen mijn maaltijdcheques meerdere winkelbeurten mee. Nu zijn ze bij de eerste winkelbeurt op en moet ik nog bijbetalen. Ze zouden ze beter voedselbonnen gaan noemen!

USO's in Elsene?

Van een UFO-waarneming meer of minder liggen wij al lang niet meer wakker. Maar USO's dat is andere koek. Wat Roswell is voor de UFO's, is Loch Ness voor de Unidentified Swimming Objects. Maar Loch Ness is zwaar passé las ik in de krant. Nessie wordt alsmaar minder gespot sinds het sluitingsuur van de pubs werd ingevoerd.

Maar geen nood, een nieuwe mythe is in de maak. Elsene is momenteel in de ban van een USO. De politie is momenteel op zoek naar een alligator/krokodil in de vijvers van Elsene. Een getuige zag immers een vreemde man "iets" dat ontzettend goed leek op een krokodil in de vijvers gooien. U zal wel zien dat het in zo'n gevallen altijd om een hoogzwanger exemplaar gaat dat uitstekend gedijt in ons door chemicaliën vervuilde water en er lustig op lost muteert. En iedereen weet dat gemuteerde alligators in razernij ontsteken door 's nachts overvliegende DHL-cargo's.

Het gerucht gaat dat de lokale middenstand massaal crock-sandalen aan het opkopen is. Welke impact de USO's op de lopende regeringsonderhandelingen kan hebben is nog niet in te schatten.

expeditie robinson

Gisteravond naar de eerste aflevering van seizoen 174 van expeditie robinson gekeken. Om het programma enigzins spannend en gevarieerd te houden worden nu 100 mensen tegelijk op het onbewoonde eiland gedropt. Grappig om zien hoe zich meteen groepjes vormden die elke een eigen plek uitzochten en zich installeerden.
De zogenaamde "natuurlijke leiders" namen meteen het heft in handen. Ik kon er meteen een paar uithalen die "natuurlijk leiderschap" verwarden met "om ter luidst roepen", dus dat zal ongetwijfeld nog wel vonken geven.

Ik moet toegeven dat wel het kriebelde. Ik zag mezelf ook al een bamboematras maken en op wilde zeesterren jagen. Ik weet niet of ik het er zou uithouden maar ik zou mijn robinson-gehalte wel eens willen testen. Een jaar of vier geleden lag mijn ingevuld inschrijvingsformulier al klaar om op te sturen toen we vernamen dat we zwanger waren. En dan heb je natuurlijk niet meteen zin om naar het andere eind van de wereld te gaan.

Maître Pierre vous invite

Dat het met mijn culinaire kunsten niet zo goed gesteld is, kon u hier al lezen. Het gebruik van het woord "culinair" schept trouwens al helemaal verkeerde verwachtingen.
Doorgaans beperken mijn (heel sporadische) keukenactiviteiten zich tot een stukje vlees, aardappelen/rijst/cous-cous en dan nog wat groeten (al dan niet diepvries). Op zich geen schande natuurlijk want dat zijn dan ook de drie basisbestanddelen van een maaltijd. Maar ik had mij voorgenomen om eens wat vaker een kookboek ter hand te nemen omdat het soms ook eens iets anders mag zijn.

Dit weekend was er 's zaterdags courgette-preisoep met ciabatta (ja, van bij de bakker). 's Zondags stonden er aardappel/pompoen pannekoekjes op het menu. Een aanrader. En maar met 1 ster (= gemakkelijk) in den kookboek.
En aan alle wijsneuzen: ja ik weet dat 1 zwaluw de lente niet maakt hoor!

mijn goede voornemens. Welke goede voornemens?

Tiens Pierre du coin, hoe zit het met uw 11 goede voornemens voor 2007? Jacky du bois porde hier in de comments eens goed in mijn zij. Shit, ze zijn dat niet vergeten dacht ik in paniek. Ik moet eerlijk bekennen dat ik mijn 11 goede voornemens zelf moest gaan opzoeken op mijn blog. Tja, dat laat het beste verhopen. In ieder geval hier een kleine stand van zaken.

1.Ik zal 1000 km fietsen in 2007.
Ik zit nog wel een pak achter op schema maar de benen zijn goed! De benen zijn goed.
2. We gaan ons talen eens oppoetsen se.
Hmmm. Ik zal hier toch dringend eens moeten gaan aan beginnen.
3. Een schoon gedicht voor op uw kerstkaart
Nu heb ik nog niets, maar tegen half december moet dat wel lukken denk ik.
4. Maître Pierre est là.
Het feit dat ik een BBQ-kookboek heb gekocht is niet voldoende zeker?
5. Music Maestro.
Zal wel lukken om tegen eind december mijn 10 ontdekkingen van 2007 aan u voor te stellen.
6. 500 liter water drinken op één jaar.
Hier mag ik de handdoek al gooien. Grandioos mislukt. Tenzij ik met baxters ga werken of zo.
7. Minstens één prijs zal mijn deel worden.
Zit wel snor.
8. Ik zal minstens één keer met mijn kop op tv komen.
Ja, die met de bakkebaarden was ik!
9. 2007 wordt het jaar van de kat
Een warm plekje voor de winter moet nog gefikst worden.
10. Ik zal mij in de (sauna) tonne onderdompelen.
Koud dat dat was, koud.
11. Ik zal mijn belastingen op tijd binnendoen.
Glunder, glunder.

Zo, eind december volgt het definitieve verdict. Ik zal alvast maar beginnen om een paar genante foto’s van mezelf (mijn tegenprestatie voor het niet behalen van een voornemen) te zoeken…
Benieuwd hoe het met de resem goede voornemens van freaq gesteld is?

zwarte komedies

Hij: "amaai, dat had ik niet gedacht, dat jij van zwarte komedies houdt"
Zij: "Is dat dan zo raar misschien?"
Hij: "Nu ja, ik had niet gedacht dat jij van dat genre hield"
Zij: "Ik bedoel komedies waar zwarten in meespelen hé".

Bovenstaande dialoog kwam uit "beauty and the nerd" op VTM. De rest van het programma suckte ongelooflijk maar met die conversatie heb ik toch een paar minuten plat gelegen!

kiekjes

Nog wat foto's op flickr gezwierd. Van di luca die aan zijn ballen schart en spinnen, veel spinnen... En du coin die rapper met zijn kop kan schudden dan de camera kan volgen!
Allemaal via linkje hier rechts

join de ijsberenclub

Ten huize du coin zijn wij in blijde verwachting van een mooie nazomer. De BBQ staat nog binnen handbereik en onze zomerkleren liggen nog in de kast. Maar vooral onze verwarming staat nog niet op! Des avonds krijg ik al eens een paar koude voeten in mijn richting geduwd, maar voorlopig doen wij het nog zonder. De weerkundige herfst zouden we toch minstens moeten kunnen halen...

Hé, er is geen bal op de tv....

’t Was me vandaag het dagje wel. Niets liet vermoeden dat er iets speciaals op til was op de werkplek. Tot rond een uur of 10 het telefoontje binnenkwam. Drie minuten later zat ik al op de fiets op weg naar huis. Nog voor ik de trap goed en wel boven was, had ik mij al ontdaan van broek en t-shirt. Ik riep zwaar hijgend “oh, snel, snel”. G. kon haar ogen niet geloven, rukte haar négligé van haar lijf en dook prompt de echtelijke bedstee in. Maar ik passeerde haar langs rechts en dook de kleerkast in. Ik wurmde me in mijn zwarte jeans en trok met één vloeiende beweging hemd en t’shirt aan. Ik hoorde G. nog met haar hand ritmisch op haar kin kloppen maar 2 tellen later zat ik al weer op de fiets.

Ja, u kijkt waarschijnlijk nooit naar uw regionale zender, maar als ze voor uw deur staan en u een camera onder uw neus duwen, kan u maar beter een proper hemd aanhebben. En ik mocht de pers te woord staan. We hadden nog strootje getrokken maar ik was verloren. Gelukkig is spannende maatregelen opsommen één van mijn specialiteiten. Na de goed bedoelde commentaren van de collega’s (je zal zweten als een rund, wedden dat je gaat slikken midden een zin, ze gaan alles verknippen zodat je er slecht uitziet,... ) gutste het angstzweet naar buiten. Ik heb me toen maar in het toilet verschanst en mijn blikje cola voor noodgevallen uit het waterreservoir gevist en naar binnen gekapt.

Nu ja, het uiteindelijke resultaat over de econmische vaart op de Dender kan je HIER zien.
Ps. Bakkebaarden rulen zwaar in Aalst dezer dagen!

hurt

Vandaag vier jaar geleden dat Johnny Cash overleed. Ik leerde hem pas kennen kennen na zijn dood via dit liedje. Zijn twee gevangenis-cd's behoren ondertussen tot mijn favoriete cd's.

Het bloed stolde in onze aderen...

Bij Alcyon las ik hier een bericht over een man die verhuisde omdat hij stemmen hoorde in zijn huis.U zit nu waarschijnlijk al te lachen en van 'busje komt zo' te zingen. Maar stel. Stel dat die man dat dus eens echt hoorde? Hieronder leest u wat er twee jaar geleden ten huize du coin gebeurde. Sindsdien lach ik niet meer luidop. Al blijft busje komt zo wel een aanstekelijk liedje natuurlijk...

We hadden ons huis in Aalst nog maar een paar weken gekocht. Een zoldertrap was er niet. Er was wel een luik maar geen spooktrap (wat een toepasselijk woord zeg). Iets wat wij op zich wel raar vonden, wie steekt daar nu een luik in maar zonder die trap? Of was er een trap en is die om één of andere reden weggehaald? Het toepasselijke onheilspellend muziekje denkt u er nu ongetwijfeld zelf bij.

Ik had de ladder tegen de muur gezet en was zo de zolder opgekropen. Bij het licht van een zwak peertje was ik wat oude rommel aan het opruimen. In een hoek van de zolder zag ik plots iets glinsteren in het licht van mijn zaklamp. Normaal zou er niets van te zien zijn maar omdat de strook isolatie was losgekomen, zag ik nu een vreemd voorwerp zitten. Het was een stuk paternoster dat strak rond de hals van een mariabeeldje (zo'n plastiekflesje met water uit Lourdes) gekneld zat. Gek. Wie steekt nu op die plaats een mariabeeldje? Precies een soort van tallisman om onheil te bezweren. Nu ja, het beeldje vloog zonder veel poeha in de vuilbak bij de rest van de rommel.

Een uurtje later zaten we in de living (inclusief de kleine H.) toen plotseling een angstwekkend gekrijs weerklonk. Uit de babyfoon die nog aanstond. En er was niemand boven... Ik spurtte naar boven en niets meer. Het gekke is dat die babyfoon net onder de plaats zat waar wat hoger op zolder het beeldje zat. Terug naar beneden en opnieuw gekrijs. Toen ik nu bovenkwam (met de babyfoon in de hand) bleef het gekrijs weerklinken. Het was duidelijk een kind dat in paniek aan het roepen was. En dan niets meer.

Nu, ik weet dat als buren dezelfde babyfoon hebben het mogelijk is dat ze op hetzelfde kanaal zitten en je dingen van elkaar kan horen. Maar het rare is dat niemand van de buren kinderen heeft of bezoek met kleine kinderen had (hebben we hen later gevraagd). En normaal als een kind weent ga je toch direct naar boven om het troosten? Maar wij hoorden geen geruststellend gesus. En waarom stopte het geluid zo plots? Midden een schreeuw?

Nadien hebben we er nooit meer iets van gehoord. Het rare was ook dat ik later zag dat aan de ene kant van de zoldervloer er een dikke laag stof lag maar de hoek waar het beeldje verstopt zat was kraaknet... De wind waarschijnlijk?

you rang mylord?

"Wil jij eens de cola van papa halen op de keukentafel?"
Dochterlief spurt op haar kleine beentjes weg en brengt cola naar papa in zetel. "Alstublieft papa, drink maar uit hoor".
Benieuwd hoe lang ik deze numéro nog zal kunnen opvoeren? For the time being...

Ik wil hier wel benadrukken dat dit hier om een éénmalig feit gaat en dat ik in de toekomst heel erg zorgvuldig van deze mij spontaan aangeboden dienstverlening gebruik te maken.
(Ik moest aan dit voorval denken toen ik het GSM-verhaal bij alcyon las.

Kylä vuotti uutta kuuta

Ik kan genieten van een goed concert. Maar echte kippevelmomenten bij mij zijn zeldzaam. Bij dit liedje van Värttinä gingen mijn haren wel spontaan rechtop staan. Ik zag de groep een jaar of 10 geleden op Dranouter. Het ganse concert was één brok energie met een tent die in lichterlaaie stond. Behalve tijdens dit liedje. Toen stond iedereen met open mond stond te luisteren. Eindelijk een live versie gevonden...



En welke liedjes doen uw haar rechtstaan?

ik hou van u, ik hou van u

Damned, internatioale feestdagen maken mij altijd zo melig. Vroeger in mijn OXFAM-agenda was het bijna iedere dag prijs: dag van de boomknuffelaars, dag van de vissen, dag van de katoenen broeken,.... Iedere dag wel reden genoeg om te feesten en aan de baas te vragen of dit geen erkende feestdag was. Niet dus. Ik heb mij dan maar een andere agenda gekocht met enkel de officiële feestdagen.

Maar in het Nieuwsblad lees ik nu dat het vandaag blijkbaar internationale blogdag is. En dat wordt o.a. gevierd met top5's van onze favoriete blogs. Een schier onmogelijke opdracht. Dat is gelijk kiezen tussen een bolleken pistache of vanille. Ik kan dat niet, dus neem ik altijd allebei. Met de blogs is dat ook zo. En ja, laten we elkaar geen liesbeth noemen, uiteraard lees je sommige blogs liever dan anderen, maar kiezen, neen dat kan ik niet.

Ik laat misschien niet altijd een comment achter, maar die speekselresten in jullie commentbox komen van mij want likkebaarderd savoueer ik met gaarnte julie pennevruchten. Ongelooflijk hoe een mens meeleeft. Zal freaq zijn draai wel vinden in zijn nieuw huis? Zal pinklady erdoor zijn in tweede zit? Gaat Qahwa antwoord krijgen op haar prangende toekomstvragen? Gaat Gypsy eraan denken om haar bloembollen op tijd te planten? Gaat Maarten zijn haar weer laten groeien? Zijn de beenspieren van Freddy echt zo sexy? Is Els V.E. te overhalen om opnieuw in Aalst te komen wonen? Zal pironik gespaard blijven van het vliegend schijt in Azië? Is Nathalie nu al bevallen? Hoe zal Barts eerste schooldag verlopen? ...
Vragen, vragen, vragen.

Alle antwoorden en zoveel meer in de link-kolom. En nu ga ik stoppen of ik begin hier een potje te bleiten van contentement.
*damned denkt pierre, morgen dag van bijna-vertrekkende-zwaluwen, dat wordt ook weer bleiten*

say cheese: cheeeeeeeeeeeeeeeeeeese

Foto's trekken is voor mij vrij simpel. Op mijn toestel zitten allemaal voorgeprogrammeerde instellingen (strand, bergen, portret ...) zodat ik gewoon maar aan het wieltje moet draaien en klaar is kees. Als mensen over sluitertijden, ISO of ASA hoor praten, lach ik schaapachtig terwijl het in Keulen nog maar eens dondert. En omdat ik ook graag een echte man ben (automatische auto's zijn immers voor mietjes), start ik volgende week dinsdag met de "initiatie in de digitale fotografie". De bedoeling is dat ik tegen eind december geïnitieerd ben en weet hoe ik het knopje M (manueel) moet gebruiken. De cursus is één van de modules in de opleiding fotograaf in avondonderwijs.

Ik zal vrees ik wat de vreemde eend in de bijt zijn. Het gros van de medecursisten is blijkbaar van plan om in een jaar of drie zijn diploma van fotograaf te behalen. Daar waar ik als vrijbuiter gewoon hier en daar een lekker brokje meepik. Daarnaast zal ik ook de enige zijn wiens toestel in zijn broekzak past, de rest heeft een uit de kluiten gewassen spiegelreflexcamera met bijbehorende beautycase vol lenzen, statieven en extra flitslichten.

Maar ik hou wel van de underdogpositie...

Hasta la vista baby

Zondagnamiddag stond ik oog in oog met de Arnold Schwarzenegger uit rupsenland. Door stereoïden gesculpteerde spiermassa, waanzinnige doch ietwat suffe blik en vervaarlijk zwaaiend met een scherp wapentje. De rups was in uitgestrekte toestand toch al vlug 8 cm lang, iets wat van het pietje van Schwarzenegger niet kan gezegd worden. De Warrior-rups blijkt tot de familie van "ligusterpijlstaartrupsen" te behoren en doet verder geen vlieg kwaad. Of de rups graag haar angel in een stukje mensenvlees plant stond er niet in. Veiligheidshalve heb ik er toch maar mijn 42 op gezet, doch niet voor ik er eerst een foto heb had genomen...



ps. Dat laatste is niet waar hoor, de foto van het beestje heb ik niet zelf genomen maar van het internet geplukt. En in het voorjaar zal zonder mankeren een ligusterpijlstaartvlinder rondfladderen in onze tuin of wat had u gedacht misschien?

the machinist

Onlangs de film "the machinist" gezien. Als u het heeft voor weinig licht en kleur, weinig personages, weinig houvast maar veel spanning, dan is dit uw ding. Het verhaal gaat over een man, Trevor Reznik, die lijdt aan slapeloosheid. Hij slaapt al een heel jaar niet, waardoor hij sterk vermagerd is. Wanneer hij door een ongeluk op het werk zijn baan verliest, krijgt Reznik het gevoel dat iets of iemand hem op de hielen zit. Rezniks angst en een serie hoogst ongewone gebeurtenissen veranderen zijn leven langzaam in een nachtmerrie.

Christian Bale had veel over voor de rol van Trevor. Hij verloor maar liefst 1/3 van zijn lichaamsgewicht (32kg)door een dieet van blikken tonijn en appels. Bale draagt deze film eigenlijk op zijn eentje. Veel tekst heeft hij niet, maar zijn ogen, djezus... Een aanrader!

Pierre en het kleine insectenboek

Zeggen dat ik een tuinier ben is de waarheid geweld aandoen. Ik noem ons tuintje liefkozend "urban jungle" maar de rest van de goegemeente neemt eerder de woorden "verwilderd" en "zootje" in de mond, en dan vaak nog in combinatie.

't Is geen excuus om mijn legendarische luiheid te maskeren maar de bewoners van mijn urban jungle dragen wel mijn welgemeende interesse weg. Dus als ik een kever tegenkom kan ik wel een tijdje bezig zijn met die te observeren (gaat hij naar zijn werk, met wie babbelt hij, ...) en dan blijft de grasmachine of spade wel eens werkloos toekijken. Ik probeer het mijn logés ook wat aangenamer te maken door strategisch hopen bladeren (jungle-appartments) te posteren of teiltjes water (drenkplaatsen) in te planten.

Loopt er een bug over het terras ga ik die ook niet meteen crushen onder mijn 42. Van de beestjes die ik niet ken wil ik wel de whereabouts leren kennen. Smaakt rups X ook lekker op de BBQ of kan het kwaad als ik aan die pad lik?
Het is dan ook één van mijn volstrekt nutteloze en tijdrovende ambities om ooit tot zoiets te komen.

Ik heb alvast twee handige natuurboekjes gekocht met alle rassen en species in. En ik heb ook al stickertjes zodat ik ze hun naam kan opkleven en met een dotje fluoriscerende verf kan ik 's nachts ook eens kijken wie het met wie doet.

Verslag uit de eerste hand

Als u aan mij vraagt wat ik het leukste vind aan een trouwfeest zeg ik twee woorden: “desserbuffet” en “dansfeest”! Met volle pens na middernacht de dansvloer op waggelen, neen dank u.

Het toeval wil dat wij afgelopen zaterdag ons eigen trouwfeest hadden en wij dus zelf van weddingplannerken konden spelen. We hebben er dan ook ons gedacht mee gedaan. Geen hartverscheurende keuzes welke vriend of collega naar de receptie en wie naar het avondfeest mocht, want er was maar één feest en na de welkomstdrink en -hapjes schoof iedereen gewoon aan het dessertbuffet aan.

Daarna brachten Griet’s leerlingen uit Asse een “surprise”-dansvoorstelling, had Klaas een wijs filmpje gemaakt en deden wij onze openingsdans. U kan mij niet harder straffen dan mij 4 minuten te laten slowen terwijl de rest van de zaal toekijkt hoe ik mijn madam de 4 hoeken van onze tegel laat zien. Wij hebben er dan maar een “specialleken van gemaakt en zelf een song bijeengemixt. Er zat wat muppetshow in, wat “Du bist alles”, Buscemi, Natacha Atlas, Zitta Zwoon, Hautekiet en Rik De Leeuw en good old Raymond met gelukkig zijn. Met bijhorende choreografie en al. De zaal lach plat en wij hebben ons te pletter geamuseerd.

Daarna mocht iedereen wat komen zweten op de dansvloer want wij hadden een boombal voorzien (live folkmuziek waarbij verschillende dansen worden aangeleerd). Polka, Bretoens deuntje maakte niet uit, jong en oud samen op de dansvloer. Het plezante was dat iedereen heeft zo ongeveer met iedereen heeft gedaan tijdens deze groepsdansen.Daarna nam de DJ de hossende bende op sleeptouw. En wie kan zeggen dat zijn moeder op de dansvloer stond tijdens “temple of love” van de Sisters?

Allé, vandaar dat het hier de afgelopen weken wat stiller was. Vanaf nu vliegen we er weer vollen bak in.

Als ik mag van mijn madam ten minste….

Hoe zag uw week eruit?

Bij mij zoiets als dit: toegeplamuurde wenkbrauwen. Hamerken en beitelken. Stof happen en langs het ene neusgat primer en langs het andere white-spirit snuiven. Vingers tussen klikparket. Bevrijdt door civiele bescherming uit een kluwen afplaklint, ja van dat mean blauw. Klieders roze verf in men haar. Spontane aderlatingen (meervoud, jawel) aan de kassa doe-het-zelf-zaak. Ja, zoiets was het.

Maar kleine H. slaapt nu in haar prinsessenkamer met nieuw prinsessenbed en al. En vooral veel roze.

Nou, het was hartstikke gesellig

Ons reisje zit er al weer een tijdje op. Bestemming lag op 300 km van hier en we zijn er filevrij geraakt. Ons geheim? Heel eenvoudig. In tijden dat Hollanders massaal staan aan te schuiven rond Lyon, deden wij de omgekeerde beweging en gingen een week kamperen in Nederland. In Elburg meerbepaald (vrij noordelijk, in de buurt van Almere). En lekker in cognito. De enigste drie Belgen tussen pakweg 600 Hollanders.

Prachtige omgeving maar we hebben er niets van gezien die week. Niet dat we zeuven dagen in ons campingstoelkes voor de tent hebben gesleten. We hadden gewoon geen tijd. Het was namelijk een DOE-vakantie. Dat heb je als je buitenkunst boekt en je vakantie als "werkplaats" omschreven wordt. Overdag workshops en ’s avonds naar optredens van mensen uit die workshops (stand-up-comedy, zang, dans, schrijven,….). Buitenkunst is echt de max. Misschien moeten we volgend jaar met zen allen gaan? Serieus.

G. koos de dansworkshop (of wat dacht u?) en kleine H. de peuteropvang bij juf Maartje. En bibi de fotoworkshop. Geen technisch gezwets over sluitertijden en diafragma’s maar vooral veel zelf fotograferen en leren over compositie, lichtinval, zwart-wit-fotografie enz. Een dezer flickr ik wel wat foto’s on line. Vooral die ene foto van mij waarover medecursisten spraken in termen van “dokwerker” en “je ziet de opgespannen spieren”. Dus bij deze wens ik ook niet meer als “schriele kip” of "kiekebust" aangesproken te worden.

Oh ja, en ik zal ook nooit meer lachen als ik Bart Peeters op Nederland 2 met een bekakt half Vlaams/half Nederlands accent hoor praten. Volgens G. brabbelde ik na dag 2 ook zo’n taaltje.

Jeetje...

kleine dienstmededeling

*klik* pierre zet blog effe (weekje) in vakantiemodus
*zwaai zwaai*
ps. voor wie mij niet kan missen heb ik nog wat foto's (pierre in plopsaland en pierre en de duinhoppers) on line gezet. Zie link rechterkolom.

Sex and drugs and rock-'n-roll, tam tam tam tam tamtam tam

Mijn rock-‘n-roll gehalte ligt niet zo hoog vrees ik. Ik zal dan ook nooit op een podium aan een gitaar staan snokken of roepen welk een prachtig publiek u niet bent. Mijn kleine eigenste stukje rock-‘n-roll zit vooral tussen mijn twee oren maar veruitwendigt zich verder niet (lees: in gedachten loop ik met lang haar rond, in werkelijkheid is het een kort coupken). Wat de sex-uitspattingen betreft is het ook niet meer hetzelfde sinds de Zillion gesloten is. En de drugs... Tja. Ik denk dat passief meeroken het dichtst in de buurt komt. En zelfs dat pleziertje wordt mij weldra door de steeds strenger wordende regelgeving niet meer gegund.

Wat alcohol-deliriums betreft wordt een pintje zo nu en dan wel gesmaakt, maar voor den korten drank pas ik meestal. Meestal? Ja, want soms durf ik al eens aan een borrelglaasje jägermeister nippen. Hé, en als ik helemaal zot wil doen schenk ik er me nog een tweede in.

Nu dat laatste restje gevoel van rock-‘n-roll ben ik sinds zaterdagavond ook weer kwijt. Ik was op TMF aan het kijken naar een verslag van Werchter, kwestie om mijn festival-gevoel nog wat te cultiveren weet u wel?. Het bruine nimfje met vettig accent genaamd Lily Allen was op haar blote voetjes aan het rondhuppelen en van ‘smile’ aan het zingen. Plots deed ze het universele drink-gebaar naar de coulissen, zo met de hand naar de mond en dan vanuit de los pols “gloek-gloek-gloek”. Als bij weerlicht kwam manus met een fles jägermeister aandraven die La Allen promt aan de mond zette en waarbij ze in één zwelg mijn ganse jaarhoeveelheid naar binnen klokte. Daarna keek ze me spottend aan en zong “I go ahead and smiiiiiiii-aaaaaaaaaaaaaaale”.

Ik heb toen maar mijn flesje cola-light-lemon weggezet, mijn rood humo-dekentje opgeplooid en heb mijn laatste restjes rock-n-roll opgeveegd.

een bede tot u

Gelieve volgende week vrijdag NIET mee te spelen met de extra lottospeelpot teneinde mijn winstkansen niet nog verder in het gedrang te brengen.
De firma dankt u.

ik ben een kneusje

Een gekneusd ego, dat heb ik al gehad. Nu ook gekneusde ribben. Auwtsch. En een valling met veel niezen. Dubbel auwtsch.

En dat allemaal omdat ik zaterdagnamiddag, tijdens een vrijgezellenactiviteit, net iets te enthousiast een hindernissenparcours nam.

Hoe komen ze erop?

Gelezen in de krant "Leterme is de gedoodverfde opvolger van Verhofstadt".
Gedoodverfde? Waar halen ze het in godsnaam vandaan? Moet ik me dan twee regeringsleiders voorstellen die elkaar met klieders oranje en blauwe verf bekogelen?

Een kleine regeringsmedeling zou worden gesmaakt...

Hé Didier-m'as-tu-vu-Reynders, zijde gij niets vergeten? Is het niet bijna tijd om ons te informateren dat de belastingsbrieven pas eind augustus moeten binnen zijn?
Ik begin lichtjes zenuwachtig te worden...

hoe zou ik staan met een kaki-onderbroek?

Ik was bij de gelukkigen want de legerdienst was al afgeschaft toen ik 21 werd. Voor mij geen toiletten kuisen met tandenborstels of kaki-onderbroeken. Zo eens een tank besturen, dat zou ik wel zien zitten. Dat ik zei ik ook tegen G. zondagmiddag toen we naar het vrt-journaal keken “kijk dat zou ik wel zien zitten”. We keken naar een item over een opendeurdag in de kazerne van Leopoldsburg waar net 4 Leopardtanks mooi synchroon een balletdansje deden, no kiddin. Durf nu nog eens te beweren dat onze jongens cultuurbarbaren zijn.

Toen we dachten dat de reportage gedaan was, schakelde men over naar de reporter ter plekke voor een live verslag. Ik ging op het puntje van mijn zetel zitten. Was er een filmpje van minister Flahaut in kaki-onderbroek op youtube verschenen? Was één van de 14 dienstdoende koters van prinses Astrid man geworden in het leger? Niets van dat alles. De reporter ter plekke somde gewoon nog eens alle info op die we net hadden gehoord.

Meerwaarde nul de botten. Hallo vrt?

Zo stoned als een garnaal

Ik heb die uitdrukking nooit begrepen. Wat is in godsnaam de link tussen een garnaal en hallucinerende middelen? ’t Is eigenlijk vrij eenvoudig en wetenschappelijk onderbouwd en al.

De universiteiten van Antwerpen en Luik starten een groot onderzoek naar het cocaïnegebruik van de Belg. Ze gaan hiervoor op verschillende plaatsen stalen nemen uit rivieren en waterzuiveringsinstallaties. Ze gaan meer bepaald op zoek naar benzoylecgonine, een menselijk afbraakproduct van cocaïne. Eerder waren er gelijkaardige onderzoeken in de Po in Italië en de Thames in Groot-Brittannië.

Als ik nu een paling eet die gedurende ettelijke maanden rondzwom in onze binnenwateren, kan ik dan ook een positieve dopingplas afleveren? Als de heren professoren dit aub even snel willen bevestigen. De renners wachten op een attestje.

fata morgana en pierre, twee handen op één buik

Nadat fata morgana mijn geboortestad Oudenaarde aandeed zijn ze nu zaterdag te gast in Aalst, my current hometown!
Dat begint hier op stalking te lijken hé Gina!

Kroniek van een aangekondigd gelijkspel

Op het Europees Kampioenschap voetbal voor beloften zijn de Belgen goed bezig. Dit weekend moeten ze hun laatste match tegen het al zeker voor de halve finales geplaatste Nederland.

In een interview op Sporza zegt de Hollandse coach:

"De buitenwereld zal wel speculeren op een "salonremise", zodat wij de groep winnen en België zich plaatst, maar zoiets kun je niet afspreken." "Zeker niet op het niveau van de trainers. Maar ik merk dat de spelers die elkaar kennen van bij Ajax en AZ, wel veel sms'jes versturen. België verdient om door te gaan.”

Mocht ik on line gokken ik zou voor 0-0 gaan…

This is an order: run pierre, run!

Tiens Pierre, gij verblijdt ons niet meer met uw straffe loopverhalen? Tja. What can I say? Ik denk dat het ondertussen al bijna een jaar geleden is dat ik nog deftig gelopen heb. Ik heb dan ook een waslijst met excuses waar ik gretig gebruik heb van gemaakt: het ongelooflijke toeval dat iedere keer ik wou lopen het begon te regenen, agressieve kippen, juist frieten gegeten, Cameron Diaz op tv, ...

Vandaag kreeg ik van het joggingteam Aalst de mail met de najaarsplanning. Het lidgeld wordt jaarlijks betaald, dat is waarschijnlijk ook de enige reden dat ik nog op de mailinglist sta. Er wordt gepiekt op 28 oktober naar de loopwedstrijd in Etten-Leur. Op het programma staan de 5-10-1/2marathon en de marathon. Ik denk dat de 10km wel mogelijk moet zijn.

Dus (hopelijk) mag u de volgende maanden weer wat posts verwachten over stinkende loopschoenen, mijn atletisch afgetrainde lichaam, gutsend zweet en vooral spannende loopbroekskes.
Wordt vervolgd.

purple topken

Gebruiksaanwijzing: men bekijke eerst het filmpje en dan de bijhorende verklaring.



“Damned girl, you look vetgeil in that purper topken”. Martine keek monkelend in de spiegel die den Tony haar voorhield. Haar favoriete schminkster had vakkundig de grootste rimpels toegeplamuurd met fullproof garantie voor minstens 12 uur. Behaaglijk strekte ze haar benen. Onder haar delvaux-ceinture droeg ze haar comfie zwarte legging en damartsloefkes.

Tony vroeg dat als het haar eventueel uitkwam ze nu toch wel graag “live” zouden gaan met de grote verkiezingsshow. Martine trok haar zwart vestje aan en schreeuwde luid “zigge zagge, zigge zagge”. Van overal in het VRT-gebouw kwamen haar discipelen al “hey hey hey”-end naar haar toegerend. Vlinderstriksken stond zoals gewoonlijk als eerste naast haar, kwispelend om een schouderklopje. Vilder en Vadderken kwamen al dollend en ginnehappend, ook naar goede gewoonte, als laatsten de studio binnen. “Denk erom dat deze verkiezingsspecial om mij draait. En mij alleen. Niet om jullie, niet om de uitslagen en zeker om die omhooggevallen politiekers van mijn voeten.” Met een kort maar krachtig “banzai” boog haar equipe nederig het hoofd.

De rest van de namiddag en avond verliep als in een droom. Dit moet wel het summum van vrouwelijke ad-remheid in een paars topken zijn. Eat your shorts Verhofstadt, niet iedereen staat met paars. Leterme haalde wel 800.000 voorkeurstemmen, maar zij kreeg op 3 uur tijd toch meer dan 3 miljoen fanmails, and still counting. Geen wonder dat vrtnieuwsnet effe crashte. Stefken gooide na een half uur de handdoek in de ring en haalde de VTM-verkiezingsshow uit de ether. Albert kreeg zelfs live een “neenk” op zijn vraag aan haar om als informateur op te treden.

En net toen ze coup de foudre wou plegen en haar zwarte vestje uitdoen, spuwde Belga het noodlottige bericht op haar bureau. “Iedere burger die vandaag verzaakte aan zijn of haar stemplicht gaat zonder pardon voor 20 dagen den bak in”. In een flits wist ze wat ze vergeten was te doen deze morgen toen ze buitenkwam bij de kapper. Ze hief woedend haar handen in de lucht en schreeuwde “Ik zei het nog tegen den coiffeur: stemmen is voor mietjes, gij zijt al geweest zeker Jean-Jacques? Moehahaha”.

De SMS van Paris dat prison dikke kaka was maakte er haar ook niet gelukkiger om.
’t Kan verkeren.

Ik kwam, ik zag en ik sloeg mijn slag

Zij die mij liefhebben weten dat ik altijd wel in ben voor een boekenbon. Ik sta de volgende ochtend al tegen openingstijd al voor de vitrine te kwijlen. Met de bon voor vaderkesdag was het niet anders. Mijn oogst:

1. Jeroen Brouwers met "geheime kamers". Ik ben een complete Brouwers analfabeet dus ben razend benieuwd naar dit met prijzen overladen boek. En dat voor maar 5,95 euro!
2. Herman Brusselmans met "ex-minnaar". Ik ben niet meteen een Brusselmans-verslinder, ik haakte ergens af bij de terugkeer van bonnanza maar deze, ook voor 5,95 euro, kon ik niet laten liggen. En met harde kaft hé mensen.
3. Jim Marrs met " Regeren vanuit het duister. De ware macht van vrijmetselarij, de priorij van Sion, Illuminati, Skull and Bones onthuld." Joehoe. Geheime genootschappen rulen big time. Dit is zonder twijfel het eerste boek van de 4 dat ik zal lezen! 10 euro om meer te weten te komen over oeroude geheimen die eeuwenlangen in sinistere genootschappen werden doorgegeven, 't is geen geld mensen .
4. Robert Bauval en Graham Hancock met "De boodschap van de sfinx. Sleutel tot de oorsprong van onze beschaving". Sluit wat aan bij vorig boek en bij mijn interesse voor tempelridders, heilige gralen enz. Ook voor 10 euro.

Mits een kleine opleg bij mijn boekenbon van 30 euro heb ik hier toch serieus een slag geslagen.

Mijn G is een straffe madam.

Gisteravond op vijf-tv naar een serie gekeken over een handvol FBI’ers die profielen schetsen van seriemoordenaars. Het verhaal was nauwelijks onderbroken door het eerste reclameblok, als G doodgemoedereerd zegt “ha, ’t zal die gast wel zijn die de verslagen van de rechtbank uittypt”. Dat vind ik straf se!

Ik kreeg wel een kussen naar mijn hoofd toen ik vroeg hoe lost en prison break zouden aflopen. Maar dat kussen had ik dan wel weer zien aankomen…

rentenier voor één dag

De beleggerscompetitie is afgelopen. Je krijgt 100.000 virtuele euro's in handen om aandelen mee te kopen. Uiteindelijk op plaats 2976 (van de 19.000) geëindigd met een netto-winst van 2778 euro. Virtuele euro's...
Geïnteresseerden die echte euro's gedurende twee maand in mijn pollen willen steken... we delen de winst fifty-fifty?
60-40?
Niemand?
70-30?

een overpeinzing

Tiens, gingen wij geen witte enveloppe krijgen van de post met alle verkiezingsfolders in?

mijn eerste....

Een stokje op mijn erf gevonden. Van super4004.

Mijn eerste single: Take on me van A-HA. Gekocht in mijn eerste middelbaar. Blijft een prachtig pop-liedje. Maffe video-clip.

Mijn eerste LP: Modern Talking: The First album. Jaja, altijd eerst een gewoon refreintje en dan hetzelfde 9 octaven hoger. Man, zo fout. But i love it. Ik moet gewoon altijd meezingen.
“En die met zijn lang zwart krullend haar is geen jeannette want hij heeft een ketting met “nora” op. En dat is zijn vrouw.” Ja, ik heb mijn muziekkeuze in de lagere school vaak moeten verdedigen…


Mijn eerste CD: Verzamelaar “Meisjes” van Raymond Van Het Groenewoud. Brussels by night still rules big time!

Bij deze voeg ik nog een taksken toe aan de stok. Mijn eerste casette: Trash van Alice Cooper.

Oh ja, en ik gooi het stoksken naar gypsy. Ik weet gewoon dat die ergens iets van take-that liggen heeft.

Hoe kom ik nonchalant in beeld?

U herinnert zich misschien nog vaag dat ik mij eind vorig jaar op een blauwe maandag begin september een paar goede voornemens heb gemaakt. Eén van die voornemens was dat ik één keer met mijn kop op tv zou kunnen. Jammergenoeg is mijn nieuwswaarde nihil. Aangezien de televisiecrew dus niet direct mijn voordeur platloopt, moest ik inventiever tewerk gaan.

En vorige dinsdag was het eindelijk zo ver. Mijn vier seconden roem op de lokale tv-zender tv-oost. Toch enige richtlijnen voor het bekijken van het filmpje. U zal mij uitgebreid in beeld zien gedurende seconde 20 en 24 van de reportage. U vindt mij onderaan rechts in beeld. De sympathieke jongeling met zwarte pull en dito bril die nonchalant de zaal in kijkt. Jammergenoeg ging de band met mijn diepte-interview en politieke analyse verloren, dus u zal het met de 4 seconden sfeerbeeld moeten doen.

U vindt het fragment bij "ander nieuws" en het is getiteld "wisselmeerderheid in Aalst".
HIERZO

Stoere voiture

Vorig weekend nog eens op zolder gedoken bij mijn ouders op zoek naar mijn oude speelgoed voor kleine H. In mijn doos met matchboxkes vond ik deze hier terug. Man, wat vind ik dat nog altijd een ongelooflijk stoere voiture. Hiermee speelde ik van de Dukes of Hazzard. Zalig hé, oud speelgoed?

De stijve tepel

Veel te lang durende infosessie. Loden hitte. Afgelezen slides. Aanwezigen glijden weg in semi-comatueuze toestand. Infosiësta. Frisse lucht is geen optie meer. Probeer met laatste restje energie toch nog aandachtig te blijven. Ogen glijden loom langs andere aanwezigen. Plots valt blik op stijve tepel. Duidelijk niet in coma. Kickt hier iemand stiekem op wetgeving?

Moeten pastoors nog stempelen?

In de tijd van de kerkelijke feestdagen en lange weekends duiken ook de witte lintjes aan de auto’s weer op. Communietijd. Tijd van eerste sacramenten, heilige vormsels en hosties met wijn. Tijd van beeldekes met "herinnering aan mijn eerste communie". Tijd van u eens te gaan "tonen" bij vrienden en familie waarna je bedolven werd onder de cadeaus. Liefst dan nog nuttige cadeaus zoals de Dikke Van Daele of een fiets.

Nu in mijnen tijd moesten wij telkens na een misviering met een soort van stempelkaart bij de pastoor gaan die daar dan een krabbel of een stempel op zette. Grote drama’s indertijd toen ik als klein devoot mannetje met tranen in de ogen bij mijn vader (père du coin) aandrong om op reis bij de Zwitsere pastoor ook om een handtekening te gaan vragen. Tegen dat de eerste en plechtige communie er aan kwam moesten wij dan onze stempelkaart afgeven ter controle. De kerkgemeenschap gaf toen een geheel eigen interpretatie aan het begrip "klantenkaart".

Moet er trouwens nog gestempeld worden in de kerk?

links, links, verse links

Ha, eindelijk mijn linkenlijstje wat up to date gezet.
Tast toe.

de prutspoes poetst de postkoets

Wat krijg je als een prutser en een pitspoes met elkaar van bil gaan? Een prutspoes. Dat is dus een mooi woord voor vrouwelijke prutser. Je moet er maar opkomen! En dat deed a man's soullife Want hij vond vandaag het woord prutspoes uit. Effe googlen gaf mij 5 hits maar geen met de betekenis van vrouwlijke prutser. Dus bij deze wordt 16 mei dan ook uitgeroepen tot internationale prutspoesdag. U wordt dan ook vriendelijk verzocht dit woord in uw vocabularium op te nemen.

En wie weet, misschien als iedere Belg zonder haperen "de prutspoes poetst de postkoets" kan zeggen, krijgen we er nog een feestdag bij?

I can feel the love tonight

Ik heb dit jaar de kelk van eurosong aan mij laten voorbijgaan. Grotendeels dan toch, want door een gelukkig toeval bleef de zapper tijdens de voorronde stilstaan bij de Belgische inzending. En zaterdagavond bleef de zapper opnieuw toevallig (jaja, du coin, maak dat aan een ander wijs) stilstaan net toen de televoting ging beginnen en alle kandidaten nog eens de revue passeerden. De geeuwfactor ten huize du coin ging met een ruk de hoogte in. Mijn favoriet was een langharige-would-be-gothic-or-maby-opera-singer met radioactieve hand uit geloof ik Letland. Voor de rest, nul de botten.

Jammer, want het aantal edities van eurosong die ik gemist heb in mijn 33-jarig bestaan zijn op één hand te tellen. Dus bij deze mijn bescheiden mening: de reden waarom mensen naar eurosong kijken is omdat de deelnemers grappig gekleed zijn en/of stomme danspasjes hebben. Of er ondanks hun cypriotisch boerenkostuum toch sexy uitzien. Ik zou er een soort van euro-extravaganza-songcontext van maken. Dat wordt lachen. Bart Kaël in tirollerbroek de degen laten kruisen met de Eddy Wally uit Macedonië of een Slovaakse Micha Marah.

En dan kunnen wij Belgen eindelijk met gelijke wapens strijden, want wij passen dit criterium al sinds mensenheugnis toe. Laat ik deze post maar afronden vooraleer hij een al te groot gay-gehalte gaat vertonen.

spreek met woorden

In de categorie "favoriete zegswijzen" is er een nieuwe binnenkomer op plaats 2.
Mijn top drie ziet er nu als volgt uit:
Op 1: gij zijt zeker door nen haase gepoept?
Op 2: pas op of ik pis u een oog uit.
Op 3: in de aap gelogeerd zijn

How soon is now?

Deze blog gaat door het leven onder de naam "how soon is now".
Omdat dit één van de prachtigste riffs ever is. En de tekst.



I am the son and the heir
Of a shyness that is criminally vulgar
I am the son and heir
Of nothing in particular

You shut your mouth
How dare you say
I go about things the wrong way
I am human and I need to be loved
Just like everybody else does

I am the son and the heir
Of a shyness that is criminally vulgar
I am the son and heir
Of nothing in particular

You shut your mouth
How dare you say
I go about things the wrong way
I am human and I need to be loved
Just like everybody else does

Theres a club if youd like to go you
Could meet somebody who really loves you
So you go, and you stand on your own and
You leave on your own and you go home,
And you cry and you want to die.

When you say its gonna happen now,
When exactly do you mean? see Ive already
Waited too long and all my hope is gone

You shut your mouth
How dare you say
I go about things the wrong way
I am human and I need to be loved
Just like everybody else does

Bange blanke man verpest mijn zaterdag

Sinds de gemeenteraadsverkiezingen hangt er een ranzig bruin randje rond Aalst. 1 op 4 stemde Vlaams Belang. Nu in het dagdagelijks leven merk je daar gelukkig niet veel van. Alleen af en toe krijg je het toch eens in het gezicht gegooid. Zoals afgelopen zaterdag.
In mijn zoektocht naar tuinkruiden werd ik vakkundig bijgestaan. Toffen tiep die verkoper die altijd de tijd neemt en vakkundig advies geeft. Zo ook zaterdag. Tot hij een opmerking maakte over een toeterende autostoet met witte linten. Over die makakken. En dan ga je daar tegenin en merkt op dat het toch niet uitmaakt wie op de claxon duwt en dat een trouwfeest toch mag gevierd worden zeker? En dan maar mompelen dat die tuurken zich alles mogen permitteren.

Kijk, dat verpest mijn zaterdag meer dan wat getuut.

Noch drei snakebites bitte

Bij warm weer gusts het zweet langs iedere porie naar buiten. Willen we een appelflauwte voor zijn, dient ons lichaamsvocht dus tijdig aangevuld. Ik doe dat het liefste met een ijskoude cola-lemon. Of met een frisse pint op een terrasje, als ik niet in de vlakke zon zit. En tussendoor gewoon water. G. bestrijdt warmte met warmte en zweert bij thee. Maar er zijn nog mogelijkheden.
Ooit een last-minute vakantie geboekt naar Rhodos waar we in een Neckermanhotel terechtkwamen waar trossen dikke Duiters walrusgewijs rond het zwembad lagen terwijl al van ’s morgens vroeg aan hun “snakebite” lagen te lurken. Dat is geen mysterieuze coctail maar bier met 7up. Bwèkes.

Hebben jullie ook nog tips voor echte dorstlessers?

Piaf stuurt ze allemaal naar huis

Deze middag was er de fab50 op radio 1. De 50 mooiste vrouwenstemmen.

Edith Piaf, de simpele Parijse mus, gaf alle gevederde vedetten het nakijken. Ze stond wel niet in mijn top 5 maar het is een publiek geheim dat de cd van la Piaf ten huize du coin in de bovenste schuif ligt. En dat er ook luidop meegezongen wordt. En dat sommigen cultuurbarbaren al niet meer willen meerijden als ik mee chansonneer in mijn voiture.

Heel eenvoudige teksten waar echte pareltjes tussenzitten:

"C'est payé, balayé, oublié. Je me fous du passé !"

"Mais pour nous il y avait pas de problèmes car c’est pour la vie qu’on s’aime. Et s’il y avait pas d’vie même, on s’aimerait quand même"

"J'irais jusqu'au bout du monde. Je me ferais teindre en blonde. Si tu me le demandais..."

federale verkiezingen 2007

Tiens, nog geen verkiezingsdrukwerk of oproepingsbrief om te gaan bijzitten in de bus gekregen. En de verkiezingsbordendiarree is ook nog niet gestart.
't Zijn toch weldegelijk verkiezingen hé in juni?

Hoor wie klopt daar kindjes?

Mocht u geen gehoor vinden ten huize du coin mag u altijd hier eens aankloppen.
U mag ook al uw collega's met vaag Aalsters accent, voile jeannetten of naar ajuin uit hun bek stinkende voorbijgangers naar deze link sturen.

avé Maria

Conversatie ten huize du coin deze morgen
“En straks gaan we naar school hé kleine H.”
“Ja, we gaan een kaarsje branden voor Maria in de klas. Dat is de mama van kindje Jezus”.
Zucht, en de meimaand moet dan nog beginnen.

Pierre du Coin nu ook met niveau 1-jarige

Een jaar geleden begonnen met bloggen. Via google ooit toevallig op de blog van Kerygma terechtgekomen, waar ik meteen ook met raad en daad werd bijgestaan voor de opstart van mijn blog. Sindsdien wordt zij door mij nog steeds beschouwd als de "Goedele Liekens van de blogs", wat ten huize Du Coin een groot compliment is.

Mijn eerste dag bloggen heb ik meteen in stijl ingezet met maar liefst 4 posts tegelijk. Iets wat mij nadien nooit meer gelukt is. Misschien had ik op mijn hoogtepunt moeten stoppen, maar het schrijven van posts op zich is te leuk. Ik betrap er mij zelfs op dat ik soms "postsgewijs" dingen meemaak of registreer. Maar het meeste plezier beleef ik toch aan jullie reacties. Ook al zijn die vaak grappiger dan mijn posts. Wat eigenlijk niet grappig is.

*"fffffffffffffffffffffffff" pierre blaast kaarsje uit en presenteert iedereen een stukje virtuele flan-taart en een glas worldshake*

suzanne vega

Gisteravond naar het concert van Suzanne Vega in de Marconi studio van de vrt geweest. Het grote voordeel van een kleine studio waar maximum 70 man in kan, is dat je sowieso bijna bij haar op schoot zat en elke subtiele wijziging in stemtimbre ten volle kon gesavoueerd worden. Enig minpunt was de vestimentaire keuze van vega. Haar I love NY t-shirt wordt met de mantel der liefde overdekt. Ze promoot immers haar nieuwe album "beauty and crime" met allemaal nummers over New York. Maar de korte kniebroek deed met momenten wel pijn aan de ogen.
Gelukkig konden we die gelukzalig sluiten bij de tonen van tom's diner, in liverpool, luca, left of center...
Ik werd helemaal zaza toen mijn personal favorite "blood makes noise" er ook tussen zat. Ik heb mijn vierkant van 30cm op 30 ten volle benut om er een paar ritmische heupbewegingen uit te schudden. En het nummer "Gypsy" werd als special request vanuit het publiek gevraagd.

Na afloop kwam vega er gewoon ook bij staan voor een frisse pint. Na enig aandringen wou ik uiteindelijk wel met haar op de foto. Omdat ze het zo mooi vroeg.

De rest van de foto's vindt u hier.

eerste schooldag

Deze morgen was de eerste (halve) schooldag voor kleine h. De overgang van peuter naar kleuter. Maar ze leek toch nog zo klein deze morgen met haar roze dora-rugzakje met koekje en propere onderbroekjes.
De “ik ga morgen terug bij juffrouw Liesbeth” deze middag zegt genoeg zeker?

The Sisters of mercy are coming your way

Wie graag eens in zwart gehulde en romy-pils drinkende dertigers uit de bol wil zien gaan, zakt best af naar Zottegem op zaterdag 7 juli. Op de affiche van Rock Zottegem: The Sisters of Mercy, Admiral Freebee, The Datsuns, Gorki, A Brand, The Van Jets, The Bony King of Nowhere. En dat allemaal voor slechts 20 euro in vvk. Meer info hier.

The Sisters of Mercy, hé mannen. Dat is geen groep maar een way of life. Hoe vaak niet naar de dansvloer gespurt op temple of love? Ieder jaar trouw een duwtje in de rug bij de tijdloze. Hoe vaak niet "Marian" gedraaid bij liefdesverdriet? En ik weet dat ik bij mijn goede voornemens had gezegd dat ik wat nieuwe muziek zou leren kennen en mij niet meer krampachtig zou vasthouden aan mijn jeugdmuziek, maar ik kan het toch niet laten.

Ook voor hen is de tijd blijven stilstaan want sinds 1993 hebben ze geen nieuw materiaal uitgebracht. Ik hoop dat ze er live staan en dat ze geen schim zijn van weleer. Ik heb ergens nog een bootleg liggen waarop Eldrith ook niet meteen toonvast is, maar den drumcomputer zal wel goed geprogrameerd zijn zeker? Naast Andrew Eldrith zullen ook Chris May (robochrist) en Ben Christo van de partij zijn. U toch ook?

ps. Mocht u in voorgaande zinnen een licht negatieve ondertoon herkennen is dit enkel een poging van mezelf om mijn hooggespannen verwachtingen enigzins binnen de perken te houden.

ps. Als het enigszins kan voor mij graag Temple of love, Marian, Doctor Jeep, Floorshow en this corrosion. Merci.

En nu allemaal rechtstaan, bureau en meubels aan de kant, spastische armbewegingen en meezingen hé mannen:

In the temple of love: Shine like thunder

In the temple of love: Cry like rain

In the temple of love: Hear my calling

In the temple of love: Hear my name

Suzanne Vega

Jippie! The times they are changing my friends! Dame Fortuna heeft zich aan mijn zijde geschaard. Daar waar ik de afgelopen maanden schromelijk genegeerd werd door haar, leef ik momenteel onder een wel heel gunstig gesternte.

Bij de lottotrekking van zonet hebben wij waarempel 2,5 euro gewonnen. Dan moet u weten dat wij nog nooit iets hebben gewonnen met de lotto! Na aftrek van onze 2 euro inzet houden we toch maar mooi 50cent over. Ha, du coin, wat kan je vandaag nog doen met 50 cent?

Wel daar ga ik dinsdagavond twee keer de toilletdame mee betalen op het concert van Suzanne Vega in de studio Marconi van de VRT! Met gratis gewonnen tickets! Ha, en ik had Vega dan nog niet eens in mijn top-5 van ferm kwelende madammen gezet... Dus wie weet loop ik PJ Harvey wel tegen het lijf in de Colruyt of komt Tanya Donnely wel naast ons wonen...

Michel Wuyts is soms een vettig manneken

Wuyts afgelopen zondag tegen José De Cauwer, zijn co-commentator:
“Zeg José, zou Boonen tevreden zijn dat ploegmaat Steegmans met Cancellara voorop is? Ik denk het wel. Het zaad van een maat kan immers geen kwaad”.
“ Zeg Michel, we hebben het hier wel over een wielerkoers hé”.

Let vooral op het contrast tussen beide commentatoren. Michel Wuyts, die de gave van het woord bezit en probleemloos urenlang kan doorbomen over lokale streekbieren of een rit uit de ruta del sol van 1978 en de zakelijke De Cauwer. Michel is doorgaans 90% van de tijd aan het woord. Hij vuurt ook de ene vraag na de andere af die hij dan voor het gemak meteen ook zelf van een gevat antwoord voorziet. De Cauwer beperkt zijn commentaar meestal tot een “inderdaad Michel”.

Zijn 11-woordig antwoord laat vermoeden dat hij toch wel danig van zijn melk was.

Ladies with an attitude

Op radio 1 loopt de wedstrijd "fab 52" waarbij op zoek gegaan wordt naar vrouwen met muziekale ballen. Vrouwen die met hun zoetgevooisde stemmekes uw kijk op de muziek hebben veranderd. Hippe grannies die meer muziekaal gevoel in hun verrimpelde oude teen hebben dan al die r&b-poppemiekes met hun overslaande stemmen.
De overzichtslijst en het stemformulier kan u hier vinden.

Mijn top 5:
1. Marianne Faithful. Deze dame muilde al met Jagger toen u nog niet geboren was. En 40 jaar later muilde ze met Hetfield van Metallica. Als dat niet het toppunt van coolheid is weet ik het ook niet meer. Haar stem doet mij aan Tom Waits denken. Met alcohol en nicotine doorsmeerde stembanden waarschijnlijk. Ik hou persoonlijk het meest van haar album "secret life" met het prachtige "she" en "flaming september". Jammergenoeg nog nooit live aan het werk gezien.

2. Tanya Donnelly. Beter bekend van The Trowing Muses en Belly en later solo. Pop-indie-chic met een engelstem. Vooral het album "King" doet het hem bij mij.

3. PJ Harvey. Ooit de weide van TW zien platspelen in haar roos ski-pakje met zwarte bh. Muziek met een scherp randje. Ze mogen mij altijd wakker maken om naar het album "rid of me" te luisteren. Voor mij de leading lady van de rock.

4. Debbie Harry aka Blondie. By far nog altijd de meest sensuele mond van het westelijk halfrond. Als kind heeft deze madam met haar verschijning diepe indruk gemaakt. Haar recente comeback poging is haar bij deze vergeven. Mooiste nummer: atomic.

5. Alison Krauss. bluegrass-muziek (ik noem dat gewoon country, maar allé). Impulsaankoop in de Fnac en nog geen moment spijt van gehad. Het album "new favorite" wordt hier vaak opgezet. Vooral het eerste nummer "let me touch you for awhile" kan mij in de moed brengen.

We mochten er maar 5 nomineren dus madonna, de blonde en bruine van Abba, Nathalie Merchant, Alison Moyet en Edith Piaf vielen af.

En durft u mischa marah nog te vermelden in de comments?

Ik speel liever bij de reserven.

Deze morgen kreeg G. een deurwaarder over de vloer. Voor mij. Met een officiële oproepingsbrief om me binnen een maand of zes te gaan aanbieden als (reserve-)getuige voor een assisenproces. Slik.

Een deel van mij is wel curieus, ziet het als een ervaring. Ik ken dat allemaal maar van flarden op tv of film. Maar een ander (groot) deel ziet er toch enorm tegenop. Wie ben ik om samen met 11 anderen te oordelen over wat goed of fout is? Hoe moeten we in godsnaam bepalen indien iemand schuldig is, hoeveel jaar die achter slot en grendel moet? En dan al die gruwelijke details die je ongetwijfeld zal te horen krijgen... Het begrip volksjury wordt meteen een pak realistischer. Samenzitten in een rechtzaal met beschuldigde en familie van het slachtoffer. Zal er oogcontact zijn? Beïnvloeding? Zal de bewijslast overtuigend zijn of blijft er ruimte voor twijfel?

Iemand moet het doen natuurlijk, maar ergens hoop ik toch reserve te blijven.

in de ban van het Vlaamse levenslied

Zaterdagavond naar het trouwfeest van vriend Hans geweest. Op Vlaamse trouwfeesten durft het al eens gebeuren dat de DJ onder zachte dwang van enkele nonkels en tantes zich durft te vergrijpen aan een beklijvend levenslied. Voor alle duidelijkheid: ik heb daar ook geen probleem mee, voor ieder wat wils en zo. Gisterenavond was het dan ook niet anders. De bruidegom was een makkelijk slachtoffer en op de tonen van “arriverderci Hans” mocht hij aan het stuur van de polonaise plaatsnemen.

Ik zat geamuseerd toe te kijken tot de kop van de polonaise gevaarlijk dicht in mijn buurt kwam. G. had de bui al voelen hangen en was al richting toilet gespurt. Ik had het echter vlaggen: hoempapa-gewijs werd ik meegesleurd naar de dansvloer. De DJ kon met zijn geluk geen blijf en gooide er meteen nog een “wat doet een cowboy in Parijs, jippie jippie jé” bovenop. Tijdens Frans Bauer was mijn discrete ontsnapping richting stoel al vrij ver gevorderd, toen er plots in mijn billen geknepen werd. Niet zo’n speelse kneep, maar meer een grabbelende, omtrekkende beweging met een ferme kneep als afsluiter. Met enkel licht aangeschoten oudere dames op de dansvloer heb ik zekere voor het onzekere gekozen en ben ik ijlings en zonder omkijken de zaal ingevlucht.

Probleem is dat ik nu de “arriverderci Hans” niet meer uit mijn hoofd krijg. Ik loop dat hier constant te zingen. Niet de strofes of het refein. Nee, enkel “arriverderci Hans” komt er uit. Zo met een klemtoon op “Hàns” en met bijpassende droeve-reeënogen-doch-lichtverwijtende-Laura-Lynn-blik.

Ik daag u uit!

Geld op overschot hebben wij hier niet. Laat staan dat we ermee beleggen. Het dichtste dat ik bij beleggen kom naast eens de trends vastpakken in de krantenzaak, is meespelen met de beleggerscompetitie.

Bij deze on line competitie krijg je een virtueel budget van 100.000 euro. Gelijk nen groten koop je dan aandelen. Mijn aankoop-strategie is vrij simpel. Onze wekelijkse rekeningen bij de Colruyt zijn altijd aan de hoge kant. Hup, aandelen Colruyt in mijn winkelkar. Rekent mijn bank te veel transactiekosten (= pure winst voor hen)? Kopen die aandelen. Drinkt u graag een duveltje? Duvel-Moortgat it is. Enfin, kan niet misgaan volgens mij.
Dit spel loopt tot eind juni geloof ik en is helemaal gratis. Zijn er kandidaten die de virtuele handschoen durven oprapen? Klein wedstrijdje om wie in juni het meest gewonnen (lees minst verloren) heeft?Inschrijven kan hier.

Ménage à trois

Bizarre conversatie met bevriend koppel enkele maanden geleden. Ik ken mijn maat al sinds het eerste middelbaar (al 21 jaar dus). De conversatie ging over trouwen en hoe ze elkaar ontmoet hadden.

“Wij zijn een koppel geworden tijdens ons kampeerweekend in de Ardennen. Daar was jij ook bij hé Pierre!”
“Ik weet nog goed toen ik de eerste keer bij uw ouders kwam. Het was op het communiefeest van uw jongste zus. Daar was jij ook hé Pierre”.
“En die keer dat ik voor het eerst bij uw ouders kwam. Ook met de Pierre”.
“ En onze eerste keer samen op reis, naar Polen was het zeker?. Pierre was ook mee hé”.
Dan kan ik niet ontbreken op de trouw zeker? Ook met de Pierre.

En hoe lang duurt uw langste vriendschap al?

Eat my shorts stuksken Gilbert Duclos-Lassalle

Deze middag sta ik met de fiets te wachten tot het licht op groen springt. Naast mij houdt een andere fietser stil. We monsteren elkaar vanuit onze ooghoeken. Ik zie een gerimpelde 65+er met nieuwe koersfiets en wielertruitje van landbouwkrediet. Terwijl het licht op groen springt, krijg ik een testosteron-ejaculatie en schiet ik pijlsnel weg. Ik piep onder mijn arm door maar de knasse knar is nergens te bespeuren. Tot ik naast mij gesteun en gehijg hoor. We schieten allebei in de lach maar geen van beiden houdt de benen stil. ’t Moet een zicht geweest zijn. Een rijzig atleet op gewone fiets en het oude mannetje van landbouwkrediet zij aan zij zoals in de Ronde Van Vlaanderen van 2003 toen Van Peteghem en Vandenbroucke voor de eindzege spurtten.
Helaas geen ontknoping. Bompa op speed zwaait en slaat rechtsaf aan de Dender terwijl ik rechtdoor moet. De broekschijter maakte van de eerste de beste afsplitsing gebruik om er vanonder te muizen.

Mocht u vandaag per toeval blogsgewijs op seniorennet een lichtjes andere versie lezen, dient u in het achterhoofd te houden dat het feit dat granddaddy voor lag toen hij afsloeg van generlei betekenis was, aangezien ik de krachten goed had gedoseerd en nog een Van Peteghemsgewijze eindjump in de benen had. De door hem gekozen eindmeet lag alleen 200 meter te vroeg voor mij.

mijn 11 virtuele schandpalen

Begin december deed ik in mijn overmoed 11 beloftes voor 2007 (ik kwam zelfs niet aan de vooropgestelde 20). Bijna drie maand later is het tijd om mezelf wat druk op te leggen want het is nog genen vetten. 1 van de 11 is reeds gerealiseerd dus nog heel veel werk voor de boeg.

1. 1000 km fietsen in 2007 (de teller staat momenteel op 125 km, niet slecht voor de wintermaanden, maar toch niet op schema)
2. talen oppoetsen (nog genen vetten)
3. een schoon gedicht voor op uw kerstkaart (ik mag mij nog geen vriend van de poëzie noemen)
4. Maître Pierre (buiten een witloofroomsoep nog niet veel van gebakken)
5. Music Maestro (nog geen concert gezien of nieuwe groepen ontdekt).
6. 500 liter water per jaar (ik heb al een grote achterstand vrees ik).
7. minstens 1 prijskamp winnen (ik doe mee met alles wat ik tegenkom on line, zonder geluk tot dusver)
8. 1 keer met kop op TV (I wish)
9. Jaar van de kat (Walterken spint dat het een lieve lust is, maar kan nog beter op vlak van slaapplaats en speeltjes).
10. Ik zal mij in de koude douchetonne onderdompelen -> heb ik in januari al gedaan
11. op tijd mijn belastingen binnendoen (is voor binnen een paar maand).

1 op 11. Dus zoals het ernaar uitziet verschijnen 31/12/2007 10 genante foto's van mezelve on line.

wil de onbekende man opstaan aub

Dochterlief liet ons deze morgen toch wel erg schrikken. Ons verstand zei ons dat het verhaal geheel in haar fantasie was ontsproten maar toch kreeg ik een koude rilling. Ze verkondigde namelijk doodleuk: "de meneer zat vannacht op het stoeltje hé?".
U moet weten dat er in haar kamer een geel stoeltje staat naast haar bed waarop wij zitten om een verhaaltje voor te lezen.

Best wel eng.

Rodaniaaaaaaaaaa

Ik heb een haat-liefde verhouding met reclame. Met reclames in kranten en tijdschriften heb ik geen probleem. Met die op tv wel en zeker die tijdens de programma's ipv tussen. Ik haat de reclamebordendiarree langsheen onze wegen maar ben wel zot van de streekkrant en reclamefolders in de bus. Met reclame op wielertruitjes kan ik leven, maar ik spring uit mijn vel als de Pfaffs nieuwe tuinmeubelen krijgen en de naam van de leverancier uitdrukkelijk in beeld wordt gebracht.

Nu las ik net dat Nederlanders gratis brieven kunnen versturen via enveloppes die met een reclameboodschap bedrukt worden. Kijk, daar ben ik dan weer voor.

Dit berichtje werd gesponserd door het Nieuwsblad on line.

Lol met mijn cholesterol

Op onze welzijnsbeurs was ook een standje van de huisartsen. Daar kon je via een simpele prik in de vinger, je bloed binnen de 5 minuten laten controleren op cholesterol en suiker. Mijn cholesterol was wat te hoog (slik) maar mijn verhouding tussen goede en slechte was wel heel goed. Toch wel even schrikken.
Een week met 1 keer MACDO, 2 keer frieten, 1 lasagna, sloten cola, 2 zakken chips en veel snoepen liet duidelijk sporen na. Misschien toch maar weer wat op mijn voeding gaan letten.

Voor de medisch geschoolden onder u: TC= 214, HDL= 70, TRG= 237, LDL= 97, Non HDL=144, TC/HDL=3.1, GLU= 113.

luiertas wordt vervangen door rugzakje

Vanmorgen kleine H. gaan inschrijven in de eerste kleuterklas. Na de paasvakantie zal zij haar rugzakje omgorden en voor het eerst naar school gaan. Met haar kleine knuistje in papa en mama's hand stapte ze goedgemutst het klasje binnen om alvast eens rond te kijken.
Raar toch hoe ze op het ene moment zo groot en volwassen lijkt en op het andere (deze morgen) zo klein en weerloos. Het traantje achteraf was er geen van schrik, eerder eentje van "ik wil terug naar binnen om (samen met papa en mama) nog wat op het bankje te gaan zitten".
Afwachten wat het volgende maand wordt...

Wat ze hier nu binnensmijten...

Hèhè. Back in full force. De beurs is (eindelijk) achter de rug. Anderhalf jaar voorbereiding heeft zijn vruchten afgeworpen. Gedurende de 4 beursdagen kregen we 1500 geïnteresseerden over de vloer, dus ik ben neig content.

Vanaf nu kan u opnieuw rekenen op mijn onverdeelde aandacht. Want niet alleen heb ik mijn eigen blogsel sterk verwaarloosd, ik weet begot ook niet meer hoe het jullie allemaal vergaat? Is gypsy nog steeds nicotine-vrij? Heeft de wandelaar de afgelopen sneeuwstorm getrotseerd? Doet Heidi mee aan Idool? Is Midnightcruiser al getransformeerd tot scorende spits? Heeft het dochtertje van Alcyon al huiswerk gekregen?
Allé, veel leeswerk voor de boeg.

ik kom persoonlijk uw statistiekentellerkes een boost geven

Het leek een leuk idee een jaar geleden. We gingen eens een welzijnsbeurs organiseren in Oudenaarde. Ettelijke vergaderingen, verslagen, affichecampagnes en begrotingen verder zijn we bijna zo ver. In the meanwhile ben ik een half call center op mijn eigen en jaag ik met een ruk de eerste kwartaalcijfers van Belgacom de hoogte in. Geen wonder dat ze dan op tarieven voor bellen naar GSM’s kunnen besparen. 18 maart om 18 uur zal alles weer zoals vanouds zijn. Op de opkuis na dan.

Damned dat kan goed doen, zo eens zagen.
En hopelijk voor jullie vallen de bezoekersaantallen mee of u gaat hier bedolven worden onder mijn smeekbedes om eens af te komen in ruil voor een pint of 50 kliks per dag op jullie statistiekentellerkens.

pain du coin

Sinds kort hebben wij hier een broodbakmachine ten huize du coin. Alleen al voor de geur van versgebakken brood die je 's morgens tegemoet komt een enorme aanrader.
We zijn wel nog om een broodsnijmachine moeten gaan. Zelf met een mes snijden is toch niet zo praktisch. Tenzij u van enorme sneden houdt.