Sinds de gemeenteraadsverkiezingen hangt er een ranzig bruin randje rond Aalst. 1 op 4 stemde Vlaams Belang. Nu in het dagdagelijks leven merk je daar gelukkig niet veel van. Alleen af en toe krijg je het toch eens in het gezicht gegooid. Zoals afgelopen zaterdag.
In mijn zoektocht naar tuinkruiden werd ik vakkundig bijgestaan. Toffen tiep die verkoper die altijd de tijd neemt en vakkundig advies geeft. Zo ook zaterdag. Tot hij een opmerking maakte over een toeterende autostoet met witte linten. Over die makakken. En dan ga je daar tegenin en merkt op dat het toch niet uitmaakt wie op de claxon duwt en dat een trouwfeest toch mag gevierd worden zeker? En dan maar mompelen dat die tuurken zich alles mogen permitteren.
Kijk, dat verpest mijn zaterdag meer dan wat getuut.
6 opmerkingen:
Blij dat je'r ook zo over denkt...
... en het vervelende is dat er helemaal niet over te discussiëren valt...
Ergerlijk, inderdaad.
Mijn ervaring is dat het inderdaad zelden helpt om in discussie te gaan. Enkel als je het juiste moment kiest (je bent alleen met die persoon) en je versimpelt je argumenten tot het zelfde niveau, enkel dan, is er behoorlijke kans op succes.
Ik moet bekennen dat ik vaak niet eens moeite doe om de discussie aan te gaan. Vaak vind ik dat lafheid, maar op laffe momenten noem ik het zelfbescherming.
triestig word ik daar van
Tegen zo'n opmerking moet je toch ingaan! Als uw winkel net helemaal leeggeroofd is en de dader is een vreemdeling, ok, dat je dan zo'n opmerking maakt. Maar omdat ze "teveel" lawaai maken bij een trouwfeest?!? Degoutant.
Wat zijn we toch weer met zijn allen politiek correct hé.
Weekendmorgens zijn er om uit te slapen... Niet om klokken te luiden, de duiven binnen te roepen, trouwfeesten in te toeteren, het muziek te laten uitgaan, sinterklaasstoeten uit te zenden of gigantische rijen toeterende vrachtwagens die de gehandicapten de dag van het jaar bezorgen onder mijn slaapkamervenster te laten voorbijtrekken.
Nog enkele vergeten: ook niet om gaten te boren in de muur die aan het hoofdeinde van mijn bed staat of om te beginnen zingen tegen de klein mannen aan de overzijde van dezelfde muur.
Ik ben een weekendmorgenlawaaidiscriminatist.
And damn proud to be it.
The Grave
Een reactie posten