thank you for the roses, for the roses

Afgelopen weekend werden de gouden rozen uitgereikt. In de beste songfestivaltraditie waren er geen prijzen voor onze inzendingen (fata morgana, toast kannibaal en de thuisploeg). Grote (en oververdiende) winnaar was Ricky Gervais. Die kreeg afgelopen weekend een Gouden Roos voor beste sitcom (Extras) en er nog een ere-Gouden Roos bovenop. Ik heb de nieuwe serie nog niet gezien, ik geloof dat ze vorig jaar in de zomer al op BBC liep. Hopelijk binnenkort op canvas en op een deftig uur aub.
Ik vind "the office" nog altijd de max met Ricky Gervais als David Brent, de manager die wanhopig probeert populair te zijn bij zijn personeel en daar altijd pijnlijk in mislukt. Heeft bij mij toch nog altijd een streepje voor op "het eiland".

Ongelooflijk hoe David Brent er met de nodige blasé altijd in slaagde om de meest complete onzin uit te kramen:
“What is the single most important thing for a company? Is it the building? Is it the stock? Is it the turnover? It’s the people, investment in people. My proudest moment here wasn’t when I increased profits by 17%, or cut expenditure without losing a single member of staff. No. It was a young Greek guy, first job in the country, hardly spoke a word of English, but he came to me and he went ‘Mr. Brent, will you be the Godfather to my child?’.Didn’t happen in the end. We had to let him go, he was rubbish. He was rubbish!”