Naar jarenlang opgebouwde traditie gaan wij met de collega’s na het werk iets drinken bij aanvang van ’t verlof (dat is nu vrijdag). Wij gooien onze boekentas in een hoek, steken de straat over en zetten ons op een van de mooiste en best verscholen terrasjes in Aalst. De bediening is super en nootjes à volonté. Alle andere terrasgangers zijn altijd dolenthousiast ons te zien en zitten de gehele tijd vriendelijk naar ons te knikken. Het feit dat 90% van de aanwezigen van het vrouwelijke geslacht is laten wij ons gaarne welgevallen.
Als u vrijdagavond in Aalst bent komt u ons misschien wel tegen. Mocht u vrijdagavond in Aalst zijn en uw grootmoeder bezoeken heeft u nog veel meer kans om ons tegen te komen. Dat prachtige terras van ons ligt namelijk in een complex van serviceflats. Dat kan tellen hé als coolheidsfactor. En u die dacht dat ik niet lager kon vallen. Het zal mijn nu wel erg snel slinkende groep lezers verbazen maar ik ben nog steeds in vrije val. Die vriendelijk knikkende dames hadden waarschijnlijk parkinson maar onze frisse duvel zal daarom niet minder goed smaken!
2 opmerkingen:
Het aantal comments is hier alleszins beduidend lager dan bij andere posts (o:
Ach, zo hebben die dametjes iets leuks om naar te kijken. Iedereen tevreden.
Een reactie posten