De deugddoende UV-stralen halen het kind in mij naar boven. Ik probeer dat zoveel mogelijk te onderdrukken maar deze middag was het dan toch weer prijs. I was just cruising in my car and minding my own business toen ik plots mijn slachtoffer zag opduiken. Slachtoffers zijn bij voorkeur ietwat oudere medemensen die zich alleen of in paartjes langs de kant van de weg voortbewegen. Het maken van oogcontact laat ik volgen door een discrete claxonneerstoot waarna ik enthousiast begin te wuiven. Het slachtoffer in kwestie staat dan meestal al stil en probeert met wijdopen mond mijn verschijning te plaatsen. Daarna flitsen mijn ogen naar mijn achteruitkijkspiegel alwaar ik de persoon (meestal) enthousiast zie terugzwaaien. Weer een nieuwe vriend gemaakt!
En u die dacht dat ik niet dieper kon vallen…
5 opmerkingen:
Hehe! 't Is een klassieker, maar hij blijft zó leuk, ik laat er mij af en toe ook door verleiden :-)
Genoeg gezeverd, nu WK VOETBAL!!!!
laat het bier maar komen
:-) Dit doet mij denken aan mijn mama die haar autoradio altijd vrij luid zet. In deze zomertijden is dat dus ook met het raam open...
Ze reed ooit eens voorbij een oud ventje op een velo toen er plots een nieuw liedje startte dat begon met "Oe Ah!". Maar dan echt supermega luid hé.
Zo verschoten dat dat ventje was, hij lag ver van zijn velo. We kunnen daar nu nog altijd de slappe lach van krijgen als we daar aan terugdenken :-))
Haha.
(Joke: Gina G ewaar. Oe aah just a little bit, oeh aaah , a little bit more!)
Een reactie posten