Het bloed stolde in onze aderen...

Bij Alcyon las ik hier een bericht over een man die verhuisde omdat hij stemmen hoorde in zijn huis.U zit nu waarschijnlijk al te lachen en van 'busje komt zo' te zingen. Maar stel. Stel dat die man dat dus eens echt hoorde? Hieronder leest u wat er twee jaar geleden ten huize du coin gebeurde. Sindsdien lach ik niet meer luidop. Al blijft busje komt zo wel een aanstekelijk liedje natuurlijk...

We hadden ons huis in Aalst nog maar een paar weken gekocht. Een zoldertrap was er niet. Er was wel een luik maar geen spooktrap (wat een toepasselijk woord zeg). Iets wat wij op zich wel raar vonden, wie steekt daar nu een luik in maar zonder die trap? Of was er een trap en is die om één of andere reden weggehaald? Het toepasselijke onheilspellend muziekje denkt u er nu ongetwijfeld zelf bij.

Ik had de ladder tegen de muur gezet en was zo de zolder opgekropen. Bij het licht van een zwak peertje was ik wat oude rommel aan het opruimen. In een hoek van de zolder zag ik plots iets glinsteren in het licht van mijn zaklamp. Normaal zou er niets van te zien zijn maar omdat de strook isolatie was losgekomen, zag ik nu een vreemd voorwerp zitten. Het was een stuk paternoster dat strak rond de hals van een mariabeeldje (zo'n plastiekflesje met water uit Lourdes) gekneld zat. Gek. Wie steekt nu op die plaats een mariabeeldje? Precies een soort van tallisman om onheil te bezweren. Nu ja, het beeldje vloog zonder veel poeha in de vuilbak bij de rest van de rommel.

Een uurtje later zaten we in de living (inclusief de kleine H.) toen plotseling een angstwekkend gekrijs weerklonk. Uit de babyfoon die nog aanstond. En er was niemand boven... Ik spurtte naar boven en niets meer. Het gekke is dat die babyfoon net onder de plaats zat waar wat hoger op zolder het beeldje zat. Terug naar beneden en opnieuw gekrijs. Toen ik nu bovenkwam (met de babyfoon in de hand) bleef het gekrijs weerklinken. Het was duidelijk een kind dat in paniek aan het roepen was. En dan niets meer.

Nu, ik weet dat als buren dezelfde babyfoon hebben het mogelijk is dat ze op hetzelfde kanaal zitten en je dingen van elkaar kan horen. Maar het rare is dat niemand van de buren kinderen heeft of bezoek met kleine kinderen had (hebben we hen later gevraagd). En normaal als een kind weent ga je toch direct naar boven om het troosten? Maar wij hoorden geen geruststellend gesus. En waarom stopte het geluid zo plots? Midden een schreeuw?

Nadien hebben we er nooit meer iets van gehoord. Het rare was ook dat ik later zag dat aan de ene kant van de zoldervloer er een dikke laag stof lag maar de hoek waar het beeldje verstopt zat was kraaknet... De wind waarschijnlijk?