maandag, februari 26, 2007

ik heb dit heel speciaal voor u geschrijft

Ik zweer het u, het Nederlands heeft de voeling met de basis verloren. Teveel regelneverij heeft onze schone taal herleid tot een kunstmatig iets. Groen boekje na groen boekje werd herschreven en uitzondering op de uitzondering werd toegevoegd of net weer geschrapt.

Ik vind het dan wel heer raar dat alle kinderen steeds zeggen dat ze hun glas hebben "leeggedrinkt" ipv "leeggedronken". Want juist in die simpelheid is een kindertaal geniaal. Het moet toch zijn dat "leeggedrinkt" als meest natuurlijk wordt aangevoeld door de kleine hummels?

Ik heb gespreekt.

vrijdag, februari 23, 2007

dingedingedong eurosong

Morrissey is blijkbaar niet (meer) geïntesseerd om deel te nemen aan het eurovisiesongfestival voor Engeland. Ik had er eigenlijk niet op gehoopt...
Zoals ik op 10 januari reeds had voorspeld zong hij immers ooit:
"I started something. Typical me, typical me. I started something. And now I'm not too sure..."
Jarvis Cocker zou nu genoemd worden. Volgens mij heeft die ook wel een voldoende hoog kitch-gehalte om op eurosong te schitteren.

Jammer dat dit jaar Wallonië de inzending mag doen, ik had anders Herman Schuermans eens willen sturen. Ik zou die zijn zangprestaties anders ook wel eens willen becommentariëren met een paar kwetsende oneliners.

groen

Zo, de jaarlijkse autokeuring zit er weer op. Mijn auto is 8 jaar oud en heeft al 180.000 km. Hij heeft net een groot onderhoud achter de rug en ze gingen hem daar eens nakijken voor de schouwing.

Maar desondanks zit ik altijd met een ei in mijn broek als ik in de lange file sta aan te schuiven bij de schouwing. Tijdens dat uurtje aanschuiven schrok ik in vijf minuten mijn boterhammen naar binnen. De overige 55 minuten leun ik achterover en wordt ik bezocht door het ene doemscenario na het andere: zou mijn ophanging nog goed zijn? Zouden de lichten goed zijn afgesteld (ik pruts daar soms onbewust aan)? Is dat daar een roetwolk uit mijn uitlaat? Zouden ze controleren of ik mijn fluovestje bijheb (het ligt thuis klaar op de kast meneer)? Zou mijn brandblusappaat niet verlopen zijn (zou het opvallen als ik dat nu begin te controleren)? Shit ik zit ik de verkeerde rij met de meest norse en strenge controleurs... En zo gaat dat een uur aan stuk door.

Gelukkig meteen groen licht en toch weer een jaar safe.

maandag, februari 19, 2007

Beware of the hordes

Deze morgen veilig en wel op het werk geraakt. Veilig en wel Pierre? Ah, ja. De verhalen van de hordes voil jeanetten die de onverlaten die het aandurven tijdens carnaval te gaan werken aanvallen, zitten in mijn geheugen gegrift.
De slachtoffers in kwestie moeten verplicht een paar pinten naar binnen kappen vooral ze hun weg mogen verder zetten. Ze krijgen nog een handvol confetti in de onderbroek toe. Totdat ze de volgende roedel voil jeanetten tegenkomen, dan begint het weer van voren af aan. Allé, dat hebben ze mij toch wijsgemaakt.

Mocht het dat geweest zijn dat mij overkomen was deze morgen, ik had er nog mee gelachen. U moet het meer zoeken in de richting van een grote electriciteitspanne, bibi die die uiteindelijk heeft kunnen oplossen en een door de stroomschok geroosterde server. U moet maar eens proberen een informaticus naar centrum Aalst te krijgen terwijl de carnavalsstoet voor uw deur passeert. Hij is er uiteindelijk toch geraakt (te voet) en heeft het nieuwe moederbord er in recordtempo in gepleurd.

Toen hij haastig weer naar buiten stapte zag ik nog net hoe een peut confetti langs zijn broekspijp naar beneden dwarrelde.

Oilsjt viert carnaval

De stoet was formidabel. Ik heb zonet de foto's hierzo on line geflickerd.
Neen, er zitten geen zelfportretten tussen.
Hieronder alvast enkele sfeerbeelden:

donderdag, februari 15, 2007

De voil jeannet in mij















Oilsjt maakt zich op voor carnaval. Voor de meeste Vlamingen is iets grappig dat ieder jaar terugkeert in het nieuws, voor vele duizenden ajoinen is het het hoogtepunt van het jaar.

Als ingeweken Oudenaardist volg ik het van op de zijlijn. Alhoewel. Al vijf keer ben ik al meegestapt in de stoet. Er hebben er al voor minder een integratieprijs gekregen! Dit jaar stappen we niet mee. ’t Zal steken.

Maar ik zweer het u: ooit trek ik netkousen en een vellen frak aan en huppel ik als voil jeannet het feestgewoel in. Na een paar safierkes klinkt mijn Oilsjters trouwens al veel vloeiender.

zondag, februari 11, 2007

we're effe toe, due to the flu

Kleine update: was maandag alweer op post, maar hardnekkig kuchje blijft. Heel gemakkelijk als je veel moet telefoneren.

Maar erger: sinds maandag heeft G. nu de griep te pakken en sinds dinsdagmiddag is kleine H. ook thuis met koorts.
Iemand vrijwilliger om mijn twee vrouwen te verzorgen?

donderdag, februari 08, 2007

zie ginds komt de stoomboot

In Aalst werden huizen jarenlang verwarmd met stoom. Via de centrale van Electrabel werd de hete stoom door een buizennetwerk doorheen de binnenstad van Aalst gestuurd. Binnen een maand of twee is dit echter definitief gedaan.
Voordeel is wel dat daar waar de buizen lopen de ondergrond nooit bevriest of glad wordt. Zo kon ik deze morgen zonder veel slipgevaar met de fiets naar het werk.

Ik spreek wel met mezelf, hoho, ik spreek wel met mezelf...

Gisteravond hadden we in Aalst een infosessie met een panel met 4 gastsprekers. Volgende week dinsdagavond doen we hetzelfde in Ronse nog eens over.
Nu werd ik vannacht wakker en kreeg het angstvisioen dat ik (voel me nog steeds ziek) de 4 gastsprekers heb gecontamineerd met griepbacillen en dat die dus dinsdagavond allemaal ziek zullen zijn. En dan sta ik daar helemaal alleen voor de volle zaal. Een panelgesprek met mezelf. Brrrrr. Niet fijn.

Val dan maar nog eens in slaap…

woensdag, februari 07, 2007

Record zal niet sneuvelen

Vorige week was G. ziek op haar verjaardag. Zaterdag werd kleine H. wakker onder de windpokken. Voorwaar een slecht gesternte om te verjaren, maar maandag was ik op mijn verjaardag kerngezond. Ondertussen beginnen de ziektebacillen mij van alle kanten te belagen. In werk- en vriendenkring valt men als vliegen.

En verdomme sinds vanmorgen krijg ik hier ook zo’n hardnekkig kuchje dat ik struisvogelsgewijs nog kan wegmoffelen als een kikker in de keel. De bacillen zullen sterker uit de hoek moeten komen als ze mijn record van nooit een dag ziek op werk (8 jaar werkervaring meneer) willen neerhalen.

* pierre zwaait stoer met de vuist in de lucht, maar houdt veiligheidshalve toch een stuk hout vast met de andere hand*

donderdag, februari 01, 2007

Een zak patatten in de morgen is een dagje zonder zorgen...

Hieronder volgt een conversatie tussen onthaalmoeder en kleine H.:

"Ahh, en heeft papa een cadeautje gekocht voor de verjaardag van mama?
Jaaaaaa.
En wat heeft papa gekocht?
Een zak aardappelen...."

Bij deze wil ik dit dus formeel ontkennen.