vrijdag, augustus 31, 2007

Kylä vuotti uutta kuuta

Ik kan genieten van een goed concert. Maar echte kippevelmomenten bij mij zijn zeldzaam. Bij dit liedje van Värttinä gingen mijn haren wel spontaan rechtop staan. Ik zag de groep een jaar of 10 geleden op Dranouter. Het ganse concert was één brok energie met een tent die in lichterlaaie stond. Behalve tijdens dit liedje. Toen stond iedereen met open mond stond te luisteren. Eindelijk een live versie gevonden...



En welke liedjes doen uw haar rechtstaan?

ik hou van u, ik hou van u

Damned, internatioale feestdagen maken mij altijd zo melig. Vroeger in mijn OXFAM-agenda was het bijna iedere dag prijs: dag van de boomknuffelaars, dag van de vissen, dag van de katoenen broeken,.... Iedere dag wel reden genoeg om te feesten en aan de baas te vragen of dit geen erkende feestdag was. Niet dus. Ik heb mij dan maar een andere agenda gekocht met enkel de officiële feestdagen.

Maar in het Nieuwsblad lees ik nu dat het vandaag blijkbaar internationale blogdag is. En dat wordt o.a. gevierd met top5's van onze favoriete blogs. Een schier onmogelijke opdracht. Dat is gelijk kiezen tussen een bolleken pistache of vanille. Ik kan dat niet, dus neem ik altijd allebei. Met de blogs is dat ook zo. En ja, laten we elkaar geen liesbeth noemen, uiteraard lees je sommige blogs liever dan anderen, maar kiezen, neen dat kan ik niet.

Ik laat misschien niet altijd een comment achter, maar die speekselresten in jullie commentbox komen van mij want likkebaarderd savoueer ik met gaarnte julie pennevruchten. Ongelooflijk hoe een mens meeleeft. Zal freaq zijn draai wel vinden in zijn nieuw huis? Zal pinklady erdoor zijn in tweede zit? Gaat Qahwa antwoord krijgen op haar prangende toekomstvragen? Gaat Gypsy eraan denken om haar bloembollen op tijd te planten? Gaat Maarten zijn haar weer laten groeien? Zijn de beenspieren van Freddy echt zo sexy? Is Els V.E. te overhalen om opnieuw in Aalst te komen wonen? Zal pironik gespaard blijven van het vliegend schijt in Azië? Is Nathalie nu al bevallen? Hoe zal Barts eerste schooldag verlopen? ...
Vragen, vragen, vragen.

Alle antwoorden en zoveel meer in de link-kolom. En nu ga ik stoppen of ik begin hier een potje te bleiten van contentement.
*damned denkt pierre, morgen dag van bijna-vertrekkende-zwaluwen, dat wordt ook weer bleiten*

woensdag, augustus 29, 2007

say cheese: cheeeeeeeeeeeeeeeeeeese

Foto's trekken is voor mij vrij simpel. Op mijn toestel zitten allemaal voorgeprogrammeerde instellingen (strand, bergen, portret ...) zodat ik gewoon maar aan het wieltje moet draaien en klaar is kees. Als mensen over sluitertijden, ISO of ASA hoor praten, lach ik schaapachtig terwijl het in Keulen nog maar eens dondert. En omdat ik ook graag een echte man ben (automatische auto's zijn immers voor mietjes), start ik volgende week dinsdag met de "initiatie in de digitale fotografie". De bedoeling is dat ik tegen eind december geïnitieerd ben en weet hoe ik het knopje M (manueel) moet gebruiken. De cursus is één van de modules in de opleiding fotograaf in avondonderwijs.

Ik zal vrees ik wat de vreemde eend in de bijt zijn. Het gros van de medecursisten is blijkbaar van plan om in een jaar of drie zijn diploma van fotograaf te behalen. Daar waar ik als vrijbuiter gewoon hier en daar een lekker brokje meepik. Daarnaast zal ik ook de enige zijn wiens toestel in zijn broekzak past, de rest heeft een uit de kluiten gewassen spiegelreflexcamera met bijbehorende beautycase vol lenzen, statieven en extra flitslichten.

Maar ik hou wel van de underdogpositie...

maandag, augustus 27, 2007

Hasta la vista baby

Zondagnamiddag stond ik oog in oog met de Arnold Schwarzenegger uit rupsenland. Door stereoïden gesculpteerde spiermassa, waanzinnige doch ietwat suffe blik en vervaarlijk zwaaiend met een scherp wapentje. De rups was in uitgestrekte toestand toch al vlug 8 cm lang, iets wat van het pietje van Schwarzenegger niet kan gezegd worden. De Warrior-rups blijkt tot de familie van "ligusterpijlstaartrupsen" te behoren en doet verder geen vlieg kwaad. Of de rups graag haar angel in een stukje mensenvlees plant stond er niet in. Veiligheidshalve heb ik er toch maar mijn 42 op gezet, doch niet voor ik er eerst een foto heb had genomen...



ps. Dat laatste is niet waar hoor, de foto van het beestje heb ik niet zelf genomen maar van het internet geplukt. En in het voorjaar zal zonder mankeren een ligusterpijlstaartvlinder rondfladderen in onze tuin of wat had u gedacht misschien?

vrijdag, augustus 24, 2007

the machinist


Onlangs de film "the machinist" gezien. Als u het heeft voor weinig licht en kleur, weinig personages, weinig houvast maar veel spanning, dan is dit uw ding. Het verhaal gaat over een man, Trevor Reznik, die lijdt aan slapeloosheid. Hij slaapt al een heel jaar niet, waardoor hij sterk vermagerd is. Wanneer hij door een ongeluk op het werk zijn baan verliest, krijgt Reznik het gevoel dat iets of iemand hem op de hielen zit. Rezniks angst en een serie hoogst ongewone gebeurtenissen veranderen zijn leven langzaam in een nachtmerrie.

Christian Bale had veel over voor de rol van Trevor. Hij verloor maar liefst 1/3 van zijn lichaamsgewicht (32kg)door een dieet van blikken tonijn en appels. Bale draagt deze film eigenlijk op zijn eentje. Veel tekst heeft hij niet, maar zijn ogen, djezus... Een aanrader!

donderdag, augustus 23, 2007

Pierre en het kleine insectenboek

Zeggen dat ik een tuinier ben is de waarheid geweld aandoen. Ik noem ons tuintje liefkozend "urban jungle" maar de rest van de goegemeente neemt eerder de woorden "verwilderd" en "zootje" in de mond, en dan vaak nog in combinatie.

't Is geen excuus om mijn legendarische luiheid te maskeren maar de bewoners van mijn urban jungle dragen wel mijn welgemeende interesse weg. Dus als ik een kever tegenkom kan ik wel een tijdje bezig zijn met die te observeren (gaat hij naar zijn werk, met wie babbelt hij, ...) en dan blijft de grasmachine of spade wel eens werkloos toekijken. Ik probeer het mijn logés ook wat aangenamer te maken door strategisch hopen bladeren (jungle-appartments) te posteren of teiltjes water (drenkplaatsen) in te planten.

Loopt er een bug over het terras ga ik die ook niet meteen crushen onder mijn 42. Van de beestjes die ik niet ken wil ik wel de whereabouts leren kennen. Smaakt rups X ook lekker op de BBQ of kan het kwaad als ik aan die pad lik?
Het is dan ook één van mijn volstrekt nutteloze en tijdrovende ambities om ooit tot zoiets te komen.

Ik heb alvast twee handige natuurboekjes gekocht met alle rassen en species in. En ik heb ook al stickertjes zodat ik ze hun naam kan opkleven en met een dotje fluoriscerende verf kan ik 's nachts ook eens kijken wie het met wie doet.

dinsdag, augustus 21, 2007

Verslag uit de eerste hand

Als u aan mij vraagt wat ik het leukste vind aan een trouwfeest zeg ik twee woorden: “desserbuffet” en “dansfeest”! Met volle pens na middernacht de dansvloer op waggelen, neen dank u.

Het toeval wil dat wij afgelopen zaterdag ons eigen trouwfeest hadden en wij dus zelf van weddingplannerken konden spelen. We hebben er dan ook ons gedacht mee gedaan. Geen hartverscheurende keuzes welke vriend of collega naar de receptie en wie naar het avondfeest mocht, want er was maar één feest en na de welkomstdrink en -hapjes schoof iedereen gewoon aan het dessertbuffet aan.

Daarna brachten Griet’s leerlingen uit Asse een “surprise”-dansvoorstelling, had Klaas een wijs filmpje gemaakt en deden wij onze openingsdans. U kan mij niet harder straffen dan mij 4 minuten te laten slowen terwijl de rest van de zaal toekijkt hoe ik mijn madam de 4 hoeken van onze tegel laat zien. Wij hebben er dan maar een “specialleken van gemaakt en zelf een song bijeengemixt. Er zat wat muppetshow in, wat “Du bist alles”, Buscemi, Natacha Atlas, Zitta Zwoon, Hautekiet en Rik De Leeuw en good old Raymond met gelukkig zijn. Met bijhorende choreografie en al. De zaal lach plat en wij hebben ons te pletter geamuseerd.

Daarna mocht iedereen wat komen zweten op de dansvloer want wij hadden een boombal voorzien (live folkmuziek waarbij verschillende dansen worden aangeleerd). Polka, Bretoens deuntje maakte niet uit, jong en oud samen op de dansvloer. Het plezante was dat iedereen heeft zo ongeveer met iedereen heeft gedaan tijdens deze groepsdansen.Daarna nam de DJ de hossende bende op sleeptouw. En wie kan zeggen dat zijn moeder op de dansvloer stond tijdens “temple of love” van de Sisters?

Allé, vandaar dat het hier de afgelopen weken wat stiller was. Vanaf nu vliegen we er weer vollen bak in.

Als ik mag van mijn madam ten minste….




woensdag, augustus 08, 2007

Hoe zag uw week eruit?

Bij mij zoiets als dit: toegeplamuurde wenkbrauwen. Hamerken en beitelken. Stof happen en langs het ene neusgat primer en langs het andere white-spirit snuiven. Vingers tussen klikparket. Bevrijdt door civiele bescherming uit een kluwen afplaklint, ja van dat mean blauw. Klieders roze verf in men haar. Spontane aderlatingen (meervoud, jawel) aan de kassa doe-het-zelf-zaak. Ja, zoiets was het.

Maar kleine H. slaapt nu in haar prinsessenkamer met nieuw prinsessenbed en al. En vooral veel roze.

Nou, het was hartstikke gesellig

Ons reisje zit er al weer een tijdje op. Bestemming lag op 300 km van hier en we zijn er filevrij geraakt. Ons geheim? Heel eenvoudig. In tijden dat Hollanders massaal staan aan te schuiven rond Lyon, deden wij de omgekeerde beweging en gingen een week kamperen in Nederland. In Elburg meerbepaald (vrij noordelijk, in de buurt van Almere). En lekker in cognito. De enigste drie Belgen tussen pakweg 600 Hollanders.

Prachtige omgeving maar we hebben er niets van gezien die week. Niet dat we zeuven dagen in ons campingstoelkes voor de tent hebben gesleten. We hadden gewoon geen tijd. Het was namelijk een DOE-vakantie. Dat heb je als je buitenkunst boekt en je vakantie als "werkplaats" omschreven wordt. Overdag workshops en ’s avonds naar optredens van mensen uit die workshops (stand-up-comedy, zang, dans, schrijven,….). Buitenkunst is echt de max. Misschien moeten we volgend jaar met zen allen gaan? Serieus.

G. koos de dansworkshop (of wat dacht u?) en kleine H. de peuteropvang bij juf Maartje. En bibi de fotoworkshop. Geen technisch gezwets over sluitertijden en diafragma’s maar vooral veel zelf fotograferen en leren over compositie, lichtinval, zwart-wit-fotografie enz. Een dezer flickr ik wel wat foto’s on line. Vooral die ene foto van mij waarover medecursisten spraken in termen van “dokwerker” en “je ziet de opgespannen spieren”. Dus bij deze wens ik ook niet meer als “schriele kip” of "kiekebust" aangesproken te worden.

Oh ja, en ik zal ook nooit meer lachen als ik Bart Peeters op Nederland 2 met een bekakt half Vlaams/half Nederlands accent hoor praten. Volgens G. brabbelde ik na dag 2 ook zo’n taaltje.

Jeetje...