Zeggen dat ik een tuinier ben is de waarheid geweld aandoen. Ik noem ons tuintje liefkozend "urban jungle" maar de rest van de goegemeente neemt eerder de woorden "verwilderd" en "zootje" in de mond, en dan vaak nog in combinatie.
't Is geen excuus om mijn legendarische luiheid te maskeren maar de bewoners van mijn urban jungle dragen wel mijn welgemeende interesse weg. Dus als ik een kever tegenkom kan ik wel een tijdje bezig zijn met die te observeren (gaat hij naar zijn werk, met wie babbelt hij, ...) en dan blijft de grasmachine of spade wel eens werkloos toekijken. Ik probeer het mijn logés ook wat aangenamer te maken door strategisch hopen bladeren (jungle-appartments) te posteren of teiltjes water (drenkplaatsen) in te planten.
Loopt er een bug over het terras ga ik die ook niet meteen crushen onder mijn 42. Van de beestjes die ik niet ken wil ik wel de whereabouts leren kennen. Smaakt rups X ook lekker op de BBQ of kan het kwaad als ik aan die pad lik?
Het is dan ook één van mijn volstrekt nutteloze en tijdrovende ambities om ooit tot zoiets te komen.
Ik heb alvast twee handige natuurboekjes gekocht met alle rassen en species in. En ik heb ook al stickertjes zodat ik ze hun naam kan opkleven en met een dotje fluoriscerende verf kan ik 's nachts ook eens kijken wie het met wie doet.
3 opmerkingen:
Blij dat er nog zijn met maar 42. Klint wel leuk eigenlijk. Moet ik ook eens uitproberen. Bij ons op den buiten is er wel regelmatig een haas te zien. Ooit zaten er 's avonds voor we gingen slapen een 3-tal hazen achter elkaar te lopen op het braakliggend veld voor ons deur. Hebben we toch ook efkes zitten naar kijken... Maar die klote-slakken in mijn moestuin kan ik haten. Ge ziet, zoals in de "real world" selectief racisme...
Prachtige link...
Thx
Hihi super!
Een reactie posten