Laten we het hier eens hebben over mijn kapsel. Nu ja kapsel, ’t is te zeggen, vroeger beperkte mijn communicatie met mijn kapper zich tot het hoognodige: “En wat mag het zijn? Och gewoon los naar achter, niet te kort”. Met alle resultaten vandien. Mijn haar laten groeien is ook geen optie want dan komen er natuurlijke golvingen zonder einde, en dat is al helemaal geen zicht. Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat mijn haardos nu niet meteen mijn grote trots is.
Tot vanmorgen ik met mijn dochtertje op de arm de trap afloop. Ze wrijft met haar handje door mijn haar en zegt dan “aaike papa, haarken mooi.”
En da was dus gemeend hé!
2 opmerkingen:
Ze kunnen bijzonder charmant zijn :)
Doe de groeten aan de zeven kabouters... ;)
en uit een kindermond komt niks dan waarheid!!
Een reactie posten