Gisteravond. Op de receptie achteraf. Ik was ver van huis en kende niet zo veel mensen. Ik stond op het punt om door te gaan. Toen voelde ik een kordaat klopje op mijn rug. Ik draai mij om en sta oog in oog met de belangrijkste man in de zaal. Daarnet stond hij nog te blinken op het podium en lagen de 400 aanwezigen nog aan zijn voeten zich te laven aan zijn woorden. Ik slikte. "Mag ik u iets vragen alstublieft?" Ik probeer in godsnaam te bedenken wat de man in godsnaam van mij, een nederige dienaar, kan wensen. Maar hij laat me zelfs niet te tijd om een cool "sure thing big chief" te mompelen. "Waar heb jij dat pintje gehaald". "Oh, daar ergens achterin de zaal staat een tapinstallatie".
En wat hebben we nu geleerd? Op volgende recepties zal u mij herkennen aan de twee extra pinten in mijn jaszak. Een tikje op mijn rug will do.
9 opmerkingen:
een pintje kan wonderen doen
En dat noemt zich een cola junk.
Poeh
Wohow, ik heb de dvd van Thuis in de stad gekregen
zo raar om jezelf op tv te zien :S
Ge had hem moeten begeleiden naar de tapinstallatie hé Pierre en daar samen een pint pakken.
Dus nog altijd af van de cola ?
Goedemorgen,
Een man, zijn bier.
Vriendelijke groet van de Spaanders voor de Vlaanders
een man van zo'n hoge status die niet weet waar hij een pint moet halen....
Leuke post!
Pierre toch,
Ge had inderdaad met hem naar de toog moeten gaan en hem een pint aanbieden. Networking is heel belangrijk hoor.
Een reactie posten