frommel frommel

Vorige week de lokale bibliotheek opnieuw in de armen gesloten. Als een zesjarige in een kinderwinkel dwaal ik dan tussen de rekken: “amaai zoveel boeken, oh hier de cd van project pitchfork, moa goaw dvd’s van coupling”. In al mijn enthousiasme neem ik dan altijd zoveel mee als ik kan dragen, waarbij de kaart van G. soms handig van pas komt om de maximum-meeneem-capaciteit te omzeilen. Het briefje met de terugbrengdatum frommel ik in een broekzak waarna dit gegarandeerd op mysterieuze wijze verdwijnt en ik in de waan ben dat de hele zwik zeker nog een week langer mag worden bijhouden. Resultaat is steevast een briefje in de bus met het verzoek om de boeken en snel oplopende boete binnen te brengen. Vervolgens raas ik luid vloekend door het huis en begin aan een haast onmogelijke queeste naar bibboeken. Na het betalen van de boete laat ik de bib enige tijd links liggen. Tot een volgende verzoening.