Vrijdag was er opnieuw een uitspraak in een assisenproces. Zoiets haalt altijd de voorpagina’s en de gepleegde feiten zijn dan ook meestal ook spraakmakend. Zo’n proces is dan the talk of the town en je wordt om de oren geslagen met uitgesproken meningen.
Ik ga mij hier niet uitlaten over de kern van de zaak want ik ken de details niet. Maar sinds ik vorig jaar op een lijst sta met potentiële juryleden voor assisen in Oost-Vlaanderen, volg ik dat nu toch meer op de voet.
Ik hoop dat ik nooit zal moeten gaan zetelen. Het lijkt me bijna onmenselijk om te moeten oordelen of iemand schuldig is of niet en hoeveel jaar iemand moet achter de tralies gaan. Om nog maar te zwijgen over het aanhoren van alle in detail uitgesmeerde feiten en oogcontact met veroordeelden en slachtoffers * gruwel *.
3 opmerkingen:
Krijg je dan een brief waarin staat dat je potentieeljurylid bent?
Zou ook niet echt iets voor mij zijn. Stel je voor dat er iemand naar de gevangenis moet en dat hij onschuldig is. Zijn leven totaal naar de vaantjes.
Idd niet eenvoudig. Gelukkig zitten er meerdere personen in zo'n jury.
@ sofie: ja, ik heb zo'n vragenlijst moeten invullen en terugsturen.
@ buddha: stel dat de meerderheid denkt dat iemand schuldig is en een minderheid niet. Geraak er maar uit hé...
Een reactie posten