proud to be a propper

Wine gums. Love them. Maar waarom maken ze die niet enkel in het zwart? Die andere zitten er toch maar bij om den hoop te vullen. Ik vis er de zwarte meteen uit en prop er een handvol van in mijn mond. En daarna nog een handvol (jaja, zwarte). Genieten in het kwadraat. Met de rest van de zak doe ik merkelijk langer. Jaja, ten huize du coin weten wij wat genieten is...

Tanja staat voor paal

Het zijn lange avonden voor al die stoere para’s in het buitenland. Om den moral wat op te krikken wordt af en toe eens een in parabroek en sportbh gehulde diva overgevlogen die dan haar ding kan doen. Iedereen content: onze jongens slaan de handen in elkaar om de diva een warm welkom te bezorgen en de diva in kwestie heeft een publiek dat haar wel op handen zou willen dragen, en dan liefst meteen de slaapzaal in.

Nu wil het toeval dat onze jongens zitten te verkommeren in Libanon, Afghanistan en Litouwen. Reden genoeg voor Minister Flahaut om samen met de hupse string-in-het-veld Tanja Dexters een aantal blitzbezoeken te gaan brengen. La Dexters laat haar nummer nu trouwens al paaldansend op haar publiek los. En dat is nu net de reden van Flahaut om ter elfder ure de arme Tanja toch maar thuis te laten, want het moet ook respectvol voor onze meisjes en de gastlanden zijn. Dhuh. En Cher mocht wel in haar zwarte schoenveter op een 45-millimeter kanon op een Amerikaans vliegdekschip gaan zitten.

Bart Kaël laat weten beschikbaar te zijn om het vrijgekomen gaatje te vullen. “Iedereen weet dat mijn shows bi-zonder gesmaakt worden door het publiek.”

wee to goo reejmond

Hollanders kunnen nu eenmaal beter Engels dan wij. Het gaat hen gewoon beter af. Maar soms willen wij toch ook eens een mondvol Engels tot ons nemen want dat bekt toch verdomd stoer en zo.

Raymond was het beu dat alle Vlaamse vrouwen spontaan klaarkwamen telkens die deksele kezen “we got a wave in the air, radar love” liepen te zingen. Dat moet ik toch ook kunnen dacht hij terwijl hij een pale-alleken naar binnen werkte. En als bij wonder ontsproot toen de titelsong die vandaag nog steeds staat als een huis: “Brussels by night”. In dezelfde geniale pennentrek volgde het “how bright the city lights”.

’ t Was jammergenoeg meteen ook de enige Engelse zin die hij eruit kon persen. Of neen, wacht, hij voelde er nog één komen: “wie geld heeft is all right”. Mmm, close enough Raymond.
Out of English moest hij wel nog een rijmende slotzin zoeken. Maar toen zag hij de simpele edoch geniale oplossing:

“’t Is een duur, dat is een faait.”

En net toen zijn pale-alleken bijna uitgewerkt was kwam hij nog snel op de proppen met “kamers met ontbaait en de strangers in de straait.”

Lat mie maar lopen langs de straten

Na 2 maanden de couch-potato te hebben uitgehangen, heb ik gisteren mijn fleece-dekentje afgegooid en heb mij opnieuw in strakke loopbroek gehesen. Zo discreet als mijn fluo-vestje het toeliet, heb ik mij bij de groep beginnende lopers op training aangesloten. De 40 minuten duurloop ben ik zonder veel kleerscheuren doorgekomen maar het moest niet veel langer geduurd hebben. Een zucht van opluchting ontsnapte mijn nahijgende sluitspier.

Damn you, steamy running pants.

assume the position please

In tegenstelling tot de rest van de goegemeente vind ik dat er genoeg blauw op straat is. Mijn onveiligheidsgevoel ontstaat juist als ik agenten te paard zie patrouilleren in een drukke winkelstraat of als ik teveel naar prison break kijk.

Deze morgen steeg mijn onveiligheidsgevoel weer eens naar ongekende hoogtes. Ik was rustig aan het autorijden with nothing but the radio on. De regen kletste tegen mijn ruiten en ik van puur contentement tegen mijn dijen. Plots bemerkte ik in de achteruitkijkspiegel twee paar door kepies geflankeerde ogen. Shit, een combi in mijn gat.
Immediately I assumed the position: handen op kwart voor drie, ogen aan de spiegel geplakt en met mijn rechtervoet vlug nog enkele-net-niet-legaal-gedownloadde cd’s aan het kapot stampen. Ik kreeg al angstvisioenen van ontbrekende groene of rode kaarten maar de subtiel besnorde behoeders van de wet sloegen dra rechtsaf. Een zucht van opluchting ontsnapte mijn sluitspier.

Damn you steamy windows.

The times have changed my friend

Gelezen op http://www.nieuwsblad.be/: De gevangene met enkelband die maandag bij een inbraak in Meise werd betrapt, is niemand minder dan Freddy Krueger, de beroepsinbreker die vorig jaar meewerkte aan het VTM-programma ''Houd de Dief!''
En dat is nog maar het begin hé mensen. Het zou mij niet verwonderen mochten de komende dagen volgende berichten ons ook nog bereiken:

• Boer X, kandidaat uit boer zoekt vrouw bleek al 20 jaar getrouwd te zijn maar lustte wel een groen blaadje. Dina Tersago wou geen commentaar kwijt maar laat wel weten opnieuw vrijgezel te zijn.
• Eén van de kandidaten uit big brother pikte twee camera’s mee uit het huis en installeerde die in het huis van zijn buren. Buurvrouw legt klacht neer.
• Witte raaf Roos Van Acker bekent “ja, ik ben al 5 jaar para”. Het leger is een goede werkgever en ik heb een special “mediastatuut” waardoor ik per week nog een paar uur voor de radio en tv kan werken. De opnames van Peking Expres werden telkens gecombineerd met een buitenlandse missie van het Belgisch leger. “Ik was moeder dan de meeste deelnemers”. Op onze vraag naar haar relatie met André Flahaut vroeg Roos “defineer relatie AUB”.
• Acteur uit Flikken legt bekentenis af “Ja; ik heb in uniform kalenderkes verkocht van de politie en heb met de opbrengst zanglessen genomen. Nood breekt wet“.

The times they are changing my friend...

Vorige zaterdag was het Sinte-Maarten in Aalst. Wat raar om op 11 november de sint te gaan verwelkomen aan het station want ik heb gans mijn leven op 6 december Sinterklaas gevierd in Oudenaarde. Maar allé, ’t is niet omdat 1 op 4 stadsgenoten Vlaams Belang stemt dat we ons hier niet gaan integreren: Sinte Maarten it is.
Toen we hem zagen viel mij iets op waar ik niet direct de vinger kon op leggen. Maar toen werd het mij duidelijk: de sint had een frivole krul in de snor gelegd. Of zij hij per ongeluk zijn Kerstmanpruik opgezet hebben?

Merci hé Berten!

Ik had al een vaag vermoeden na mijn openlijke steunbetuigingen aan Kate Ryan een paar maand geleden maar nu weet ik het wel zeker: Bert Anciaux leest iedere morgen mijn blog.

Vorige week een post over de rechtvaardige rechters, en lap Berten laat 20.000 euro opzij leggen voor de vinder van het paneel. Het geld is voor iemand die het paneel weet liggen maar er niet bij kan omdat de graaf of breekkosten te hoog zijn. Wel Berten, zoals je al vermoedde ligt het paneel inderdaad onder de vloer van mijn living. Ik zal u de factuur voor het uitbreken en van het plaatsen van de nieuwe tegels zo snel mogelijk laten geworden. Ondertussen mag u mijn vindersloon op de gebruikelijke rekening laten storten. Merci hé maat.
En je vergeet die premie niet van 25.000 euro voor het eenmalige reünie-concert van The Smiths op de Vlaamse feestdag volgend jaar? Goe bezig Berten.

En toen waren ze met twee...

Aangezien het boek “blogging for dummies” hier nu al weken uitgeleend is in de bib in Aalst heb ik een heel zwaar vermoeden dat binnenkort een tweede Aalstenaar aan het bloggen zal slaan. Misschien een carnavalsblog?

The Japanese connection

Op ieder WK wielrennen rijdt ook altijd wel een eenzame Mexicaan, Iraniër of Jappannerken mee. Zo iemand om den hoop te vullen en die volgens het reglement niet kan geweigerd worden. Zo’n grijze muis die niet in beeld komt, tenzij hij toevallig tijdens de start met een smile tot achter zijn oren schuin achter een beroemdheid staat. Na de eerste ronde staat hij al fluitend in de douche en is ruim op tijd aan de aankomst om te supporteren voor de echte vedetten.
Wel zo voelde ik mij gisteren na de top-100 bedoening van clickx. Mijn bezoekersaantal heeft een eenmalige piek bereikt. Allemaal mensen die blijkbaar met 0 seconden aanwezigheid niet rap genoeg weer weg konden. But who cares? I had my 15 seconds of fame. Hell, ik heb voor het eerst en laatst in mijn leven eens op mijn eigen kunnen stemmen.
Aan iedereen die een stem overhad voor mij: hartelijk dank. U heeft het japannerken in mij een ongelooflijk plezier gedaan.

*pierre maakt ongelooflijk diepe Japanse buiging en slaat een glas saké achterover op de gezondheid van zijn vriendelijke medemensen*

Blog van het jaar

Clickx organiseert ieder een verkiezing van beste site maar ook van beste blog van het jaar. Tot mijn grote verbazing sta ik ook bij de 100 blogs die geselecteerd zijn. Als je weet dat er 1,5 miljoen blogs zijn kan dat al tellen hé mensen. Het doet mij ook veel plezier om een pak bekenden tegen te komen bij die 99 anderen.

Aan de habitués van deze blog, hang uw jas maar aan de kapstok en stemmen maar.
Aan googlenende medemens die hier op zoek was naar strakke billen of kerkliedjes, stemmen maar
To the surprised Indians, Kazachs, Aussies who by mistake landed here: vote here and get bush out of the white house.

Indien verkozen beloof ik een oplossing voor de mobiliteit, wereldvrede en overheidsschuld.

Hier stemmen

Merci hé peoples

ik wil, ik wil ik...

Zoals de helft van het reisplezier ligt in het vooraf plannen, zo kan ik mateloos genieten van het opstellen van cadeau-verlanglijstjes waar ik misschien nooit iets van zal krijgen. Zo’n lijstje bezorg ik dan aan familieleden en vrienden. Geheel vrijblijvend natuurlijk, want laat er geen twijfel over bestaan: een persoonlijk, origineel en niet getelefoneerd cadeau blijft de max.

Mijn lijstje ziet er (in willekeurige volgorde) als volgt uit:
· Boek met gedichten van Pablo Neruda of Jotie ‘t Hooft
· Boekenbon: u vult het bedrag en de boekhandel in, ik doe de rest.
· Barometer (ouderwets model waar ik af en toe eens met de vinger kan op tikken)
· Hangmat met metalen frame
· Badolie en/of badhoofdkussen
· Kolonisten van Catan (het kaartspel voor 2 personen)
· Een abonnement op Zoom.nl (digitale fotografie) of bloemen en planten.
· Ministatiefje voor fototoestel
Nuttige cadeaus blijven ook heel bruikbaar (nieuwe muts, 10 rollen schuurpapier, borenset, glazen, tafelplateaus, …).

Zo, dat weet u ook weer. Je weet nooit dat het eens van pas kan komen…

open sollicitatie voor een plaats in "beauties and the nerds"

Bij deze een gooi naar de "nerd van de week nominatie".
Eén van de eerste dingen die ik ’s morgens doe als ik beneden kom is effe teletekst bekijken. Kom ik ’s avonds thuis wil ik voor ik ga slapen toch nog eens snel piepen. Tijdens de pauze van Prisonbreak zondagavond moet ik per se nog eens op de vrt-site naar de tussenstand van de zondagavondmatch kijken. Let’s face it: ik ben verslaafd.
Ok het is geen hoogdravende lectuur, maar sommige teksten zoals “ de laatste lachte in München” of “Jawel, Dallas leed weer verlies” doen mij toch glimlachen. Redactielid van teletekst is een zwaar ondergewaardeerd beroep vind ik. Ik zie die mensen daar zaterdagsavond in een piepklein bureautjen al zitten luisteren naar de live-radioverslaggeving van de voetbal en dan als een gek beginnen typen als er weer ergens een goal gevallen is.

Mijn favoriete teletekst pagina’s op vrt:
101: laatste nieuws
130: regionaal nieuws in Oost-Vlaanderen
400: algemeen sportoverzicht
420: wielrennen
500: voetbaloverzicht
504: voetbaltussenstanden
544: derde klasse A
547: vierde klasse B
En voor het tv-overzicht kan ik u van harte den 101 op vt4 aanbevelen.

Wie ziet wat wanneer en vooral waarom?

Effe reclame maken. Deze avond is er een reportage op Koppen (vrt, rond 21u40) over bloggen. Deze straffe madam zal daar ook te zien zijn. U kijkt toch ook?

1,5 miljoen blogs in België? Waar zitten al die mensen?

i want my koppenberg back

Zonet gelezen op Sporza dat de Koppenberg er in de ronde van Vlaanderen volgend jaar niet bij is. Watblieft er niet zal bij zijn? Deze bult met ambitie (hij noemt niet voor niets berg) liegt nooit! Wie niet bij de eerste dertig zit op de Koppenberg zal later ook geen rol van betekenis meer spelen. Het is niet omdat renners uit pro-tour-ploegen, die verplicht aan de start moeten verschijnen maar met geen ambitie vertrekken, voet aan grond moeten zetten dat je meteen de Koppenberg moet schrappen. Hij maakt juist deel uit van de unieke charme die rond de ronde hangt. De Stad Oudenaarde heeft trouwens serieuze inspanningen geleverd om de Koppenberg her aan te leggen en er staan overal nadarhekkens zodat taferelen uit een ver verleden met Jesper Skibby niet meer mogelijk zijn.

Sinds 2002 sta ik trouw ieder jaar aan het rond punt in Leupegem te supporteren waarna ik op de fiets spring en richting Koppenberg peddel. Tussen de tienduizenden andere supporters schreeuwen wij onze helden de berg op. Daarna is het in gestrekte draf richting ouderlijk huis waarna ik de rest van de koers via tv kan volgen. En hoe moet dat nu dit jaar heren organisatoren? Awoert, awoert, awoert!

een dode mus?

De rechtvaardige rechters. Alsof er ook andere rechters zijn? Waar hangen die mannen in godsnaam uit? En ik heb het hier niet over Jo Van Damme en Co. Ik mag al eens graag fantaseren over de bestemming van het paneel. Hangen ze ergens in een exclusieve kelder? Liggen ze in een vochtige nis te beschimmelen? Is het een ressort voor houtwormen? Joost mag het weten. Maar waar is Joost?

In het middelbaar was ik al geïntrigeerd door het verdwenen paneel. Een onderwerp voor spreekbeurten was dan ook gauw gevonden. Een paar jaar geleden hoorde ik op een vrijdagnamiddag op de autoradio dat in Wetteren een onderzoeksteam geland was die de plaatselijke kerk binnenste buiten zou keren. Omdat het toch al weekend was en ik in de buurt was en ging ik meteen postvatten op het marktplein tussen tientallen andere weirdo’s. De wildste theorieën werden met elkaar gedeeld, de pils vloeide rijkelijk tot groot jolijt van de lokale middenstand. Uiteindelijk werd enkel een dode mus gevonden en droop de ganse goegemeente terug naar af.

Ook nu nog volg ik het zijdelings op. Zo las ik vandaag in de krant dat iemand het licht heeft gezien in de Sint-Laurentiuskerk in Antwerpen. Deze kerk is in 1934 gebouwd en dat is meteen ook het jaar waarin de rechters verdwenen… Zou het teveel gevraagd zijn mocht u in de buurt zijn om daar eens binnen te springen voor een verslag uit eerste hand?
Mocht u in een huis wonen dat in 1934 gebouwd is, mag u mij ook altijd een seintje geven…

Made in Sweden

Nieuw servies gekocht bij IKEA en wat viel mij nu op bij het afwassen? Het koffiekopje komt uit Thailand, het ondertasje uit China en de soepkom/cornflakeskommen uit Turkije. En dat allemaal voor dingen uit hetzelfde servies. Soms kan ik daar met mijn verstand niet meer bij dat dit blijkbaar de goedkoopste manier is van werken…

Trek eens aan de baard van Roland

Een jaar of twee geleden met puntjes uitknippen uit één of andere krant de dvd’s van Dag Sinterklaas in huis gehaald. Ik was een jaar of 18 toen de serie uitkwam en ik heb alle afleveringen gezien. Jaja, heel stoer. Des weekends met een t-shirt van The Cure pinten pakken en stoere klap verkopen maar iedere dag om zes uur wel braaf naar Dag Sinterklaas zitten kijken.
Hanyway, nu kleine H. er is heb ik meteen een perfect excuus om te kijken want het blijft een fantastisch programma. Gisteren zagen we de aflevering over de nepsinten. Hierin figureren een stuk of vijf nepsinten. Ik herkende in 1992 enkel Bea Van Der Maat (die ik kende van won ton ton uiteraard, niet van 10 om te zien) maar nu zag ik er ook Roland en Warre Borgmans tussen staan. Volgens mij lagen ze daar bij de opnames regelmatig strike.

Afschaffen die handel: deel 2

*ding dong* Twee jeunes hommes met een eens wit laken omgord staan breedsmoelkikkerend voor de deur. De moeder met licht verontschuldigende glimlach en de ogen naar beneden gericht staat een meter verder in de grond te zakken.
* Mogen we wat snoep voor Halloween? * Ik terug met twee LEO’s om in hun plasticzak van Delhaise te steken. * Bedankt hé*.

Watblieft? Kan er geen spooky liedje meer af? Kunnen ze mij eens niet goed laten verschieten? Een imitatie van Freddy Krüger misschien? Afzetters. Ik had bekans mijn tanden uitgedaan, mijn toepet aan de kapstok gehangen om ze zelfs eens goed te laten verschieten.

Afschaffen die handel

Back on the track. Sorry folks, effe wat stil geweest hier. Maar geen nood, u krijgt bij deze meteen een overdosis over u uitgekieperd.

Twinteruur. Iedereen had de mond vol over dat uur extra slaap. U mag het altijd eens proberen om te komen uitleggen aan een kleine meid van 2 die normaal rond een uur of zeven opstaat. Want plots wordt het normale zeven eigenlijk zes hé mannekens. Een vriendelijke "blijf maar liggen bieken, 't is twinteruur" helpt niet bij een peuter die dolenthousiast "ik ben wakker staat te roepen".
Gelukkig hadden we op zaterdag een heel druk en vermoeiend programma afgehaspeld zodat ons madam een uur later dan gewoonlijk sliep maar dus eigenlijk weer niet.